• lights out asia bir müzik grubudur. genel hatlarıyla post-rock olarak kategorize edilebilirler ancak ambient dedikleri müzik türünün de epeyce içerisindeler.

    mike ystad, chris schafer ve mike rush üçlüsünden oluşuyorlar. milwaukee'de kurulmuşlar, amerika menşeli bir grup yani. garmonia 2003, tanks and recognizers 2007 ve eyes like brontide 2008 şeklinde bir dizilimi var albümlerinin. ben kendilerini eyes like brontide albümüyle tanıdım, iyi de etmişim, nefis bir albüm.

    radars over the ghosts of chernobyl, mir, psiu! puxa!, the wrong message could end you, six points of fire, a day towards other days. bu albümde kötü parça yok, olmuş bu.

    değineceğim diğer konu bu arkadaşların tasarımcıları hakkında. kiminle çalışıyorlar bilmiyorum ama, nefis bir web sitesine ve muhteşem albüm kapaklarına sahipler.

    (bkz: ekşi sözlük post-rock cemiyeti iftiharla sundu)
  • bayıcı yaz sıcağından bunalan bünyeyi, batan güneş, esen rüzgar ve beyaz şarap eşliğinde bütün şarkılarıyla rahatlatabilen gruptur..
  • in the days of jupiter, isimli albümleri çıkmıştır, dinleyiniz dinletiniz.
  • gecenin köründe trt 1'de verilen ucuz türk yapımı sualtı belgesellerinde dinlemeye alışkın olduğumuz müziğe oldukça benzeyen, ambient'e ve downtempo'ya kaymış harika müzik yapan shoegaze grubu. psiu! puxa! adlı şarkısı da sanırım en iyisi.
  • rüşdünü sound'unun nev-i şahsına münhasırlığıyla ispatlamış bir başka post-rock grubu. sadece "post-rock" olarak niteledim, zira uzandıkları janr genişliğinden bahsedersek ve bunların hepsini ayrı ayrı sayarsak pek de mantıklı bir duruma işaret etmiş olmayız. ambient, shoegaze, hatta downtempo post-rock ile sırt temasında gruplar, hatta çoğu zaman iç içe geçiyorlar. lights out asia'nın en göze batan özelliklerinden biri albüm kapaklarıyla her daim sound'uyla yarattıkları atmosferi destekliyorlar. eyes like brontide albümünde aurora borealis tarafından çevrelenen bir gökyüzünün altına nükleer atıklarla çürümüş bir toprak ve antenler yerleştirerek ve albümün içine radars over the ghosts of chernobyl gibi bir parça koyarak bizi atmosferin içine sürüklüyor. yine zihnimize doldurulması gereken boşluklar bırakıyor, ama o boşlukları doldurmak için yarattığı atmosfer bizim pek de farklı yerlere gitmemize izin vermiyor. bu bağlamda, yaratmak istediği atmosferi yaratıp olayları veya durgunluğu kendimizin tasvir etmesini sağlıyor. aynı mantık üzerinden, eyes like brontide'ın stalker shadow of chernobyl oyununa soundtrack olabilecek kadar yoğun bir atmosfer sağladığını söyleyebilirim. in the days of jupiter'de de aynı durum vuku buluyor. albüm kapağı ve ismiyle, bunun yanında attempt no landings there gibi bir parçayla sizi jupiter'in yüzeyine ister-istemez yerleştiriyor.
  • elemanları eskiden aurore rien projesini yapmaktaydı, hala yapıyorlar mı takip edemedim ve googlelamaya üşendim. kulvarları az biraz farklı olsa da ikisi de fevkaladenin fevkindedir. bir de böyle sscb tişörtleriyle çektirdikleri fotoğrafları vardı, az biraz solcular gibi kalmış aklımda.
  • bilahare külliyatlarına dair birkaç kelam edeceğim ama evvelinde gecelerin vazgeçilmezi etiketini bileğinin kuvvetiyle, şu şarkıyla -bir kez daha- hak ettiğini düşündüm ve muhtemelen orta vadede dinlemekten pek yılmayacağım wisconsinli grup.
  • sen gel in the days of jupiter diye bir album yap icine de attempt no landing there diye bir sarki koy. ben muzik yapsam bu kadar guzeli aklima gelmezdi.

    tanim: wisconsinin soguk gecelerini muziklerinde hissedebileceginiz, serit cizgilerinin, gecelerin insanlari.

    ben de cok severim.
  • rüya gibi müzikler yapan ambient ağırlıklı post-rock grubu. insanı alır ve soğuk, tenha, gizemli, derin, kuzey ışıklarıyla süslü dingin gecelere götürür.
  • gece çok güzel, şarkılar daha güzel. böyle yıldızlar, evren vs düşündürür insanı. başka bir dünyanın müziğini yapıyorlar sanki. mis.
hesabın var mı? giriş yap