sevdiğini belli etmeyip hissettiren erkekler

• şunca yıllık erkeğim kadınlar tarafından övülmelere, yere göğe sığdırılamamalara doyamayan bir erkek türü varsa, o da seven, sevdiğini belli etmeyen, kelimelere dökmeyen ama hareketleriyle arada sırada hissettiren erkek türüdür arkadaş. ne zaman çiftli bir ortamda bulunsak, evli arkadaşları ziyarete gitsek, eşimden dedikodu alsam işittiğim, övülen tek adam budur. “bizimki sevdiğini söylemez ama bilirim ben sever” diye başlayan cümlelerle ibnenin evladı övülür de övülür.
  
  bak şimdi ben kendimi övmeyi sevmem ama düşünceli biriyimdir. bugüne kadar eşimin bir gün pazar alışverişi yapmışlığı, bir gün cam silmişliği yoktur. her haftasonu temizliğimi yaparım, bulaşık makinesini doldururum, eşim doldurmuşsa mutlaka ben boşaltırım, çamaşırları birlikte asarız, haftanın iki günü çocuğa bakarım, o kız arkadaşları ile gezer, sinemaya gider, tiyatroya gider. ama arkadaş karısının bilmem kaç zaman önce istediği ayakkabıyı unutmayıp da doğum gününde alan “bunu istemiştin al “ diye veren adam kadar kıymetim yok! neymiş o bu hareketiyle sevdiğini belli ediyormuş, lan amcıks ben her gün belli ediyorum? kusurumuz bunu arada bir yaptığımız salakça bir hareketle hissettirmemek mi?
  
  kadınları anlamak için burada sürüyle yazı yazdım; aslında çok basitler, biraz dikkat edin anlarsınız falan dedim ama değil. arkadaş 15 yıldır resmen saçımı süpürge ettim, hala spordan eve dönerken karısı seviyor diye kadayıf alan kocanın mertebesine erişemedim. hala daha bu adam bana örnek gösteriliyor ya ona bozuluyorum. demek ki neymiş? kadınlara istedikleri şeyi öyle hemen şıp diye vermeyeceksin, verirsen kıymeti olmuyor arkadaşım. ayda yılda bir bir kilo baklava götürüp aklını alacaksın.
  
  lan 8 yıldır cam siliyorum ben be, amına kodumun kerim’i bir kutu tatlı aldı diye benim önüme geçecekse ben o kerim’i de, yaptığı işi de sikerim. belli etmiyormuş da hissettiriyormuş, hissinize sıçayım. almıyorum lan toz moz.