50 kiloluk bavulu taşımaya çalışan 45 kiloluk kız

• fi tarihi, güzel bir istanbul günü, ıslık çalarak, bade süzerek, sek sek sekerek metrobüse gidiyorum. ben de mal mıyım neyim, insan neşe ile gider mi lan metrobüse? sarhoş muydum lan acaba? olabilir aslında. öhm. bu metrobüs duraklarına üst geçitlerden geçiliyor ya, üst geçite doğru yürürken bi baktım ki el kadar bi kız, boyundan büyük bir valizi yukarı çıkarmaya çalışıyor. neşe doluyum, yardım insanıyım, kibarlık timsaliyim ya, içim el vermedi kızın o ezayı çekmesine. gülümseyerek yaklaştım;
  
  -merhaba küçük hanım. yükünüz ağır görünüyor, yardım ister misiniz?
  +ay git be salak, dedi lan kız. herkesin duyacağı şekilde üstelik.
  
  yüzümde gülümse var, çok pozitifim dedim ya öyle beklenmedik bi tepki alınca ağzımı da kapayamadım amına koyim. öyle mal gibi sırıtır halde kaldım. 25 yaşındayım bu arada olay esnasında, bana salak diyen kız taş çatlasa 20 yaşında. olayı bi kaç arkadaşıma anlattım, abi bu kızları toplum bu hale getiriyor kınama dediler. o kızcağıza sana kadar kim bilir kimler nasıl muamele etmiştir, sarkmıştır dediler. o kadar hislendim ki kızı bulup özür dilemek istedim. çünkü ben de herkes gibi 3 ay önce maruz kaldığım muameleye göre karşılık veriyorum insanlara. eheh. edepsizlik yap, terbiyesizlik yap, at suçu topluma amına koyim.
  
  o dakikadan beri boyundan büyük valiz taşıyan hiçbir kadına yardım etmeyi teklif etmedim. taşıyamayacağın valizi almayacaksın demek ki yanına.
  
  kınamayın gardaşlar, beni toplum bu hale getirdi. bi autkest, bi kriminıl oldum. ibne toplum. kötülük yapmadan duramıyorum şimdi. gideyim de ilkokul çocuklarını sigaraya alıştırayım bari:(
  
  -acılarla kavruldum, hırsızın hiç mi suçu yok yayınları, 2007, istanbul