yapılmış en aptalca dalgınlık

• oluyor baya, iş yerinde para lazım oldu, ara tara cüzdanım yok. eve telefon et, oraya bak, buraya bak, iyice panikledim. kredi kartını, nakit parayı falan çokluk öyle cumburlop çantaya atıverdiğimden ne zaman kaybolduğunu da bilmiyorum. ben böyle ahlanıp vahlanırken bir haftadır serviste olan arabamın geldiğini haber verdiler, içinde de cüzdanım varmış. bunca zaman cüzdanın yokluğunu fark etmemek her ne kadar salaklıksa da üzerinde durmadım, “hohoyt iyi ki de şu ana dek fark etmemişim boşuna o kadar kartı kimliği iptal ettirmiş olacaktım” diye kendi kendimin saçını okşayıp aferimledim.
  
  bu arada gün içinde cüzdanı arayıp bir türlü bulamayınca, müdürüme eft yapmıştım, “cüzdanı bulamıyorum ben sana şimdi göndereyim, sen de akşam çıkışta atm’den çeker bana verirsin olur mu” diyerek. cüzdan bulununca geri aradım, ya benim cüzdan bulundu, o parayı çekmene gerek kalmadı, bana geri eft yapabilir misin onu? yaptı.
  
  akşam oldu, çıktım, cüzdanda para yokmuş, “iyi, çekerim”. şirketin yakınındaki atm’nin önüne geldim, ama cüzdanda atm kartı yok. cüzdanda mıydı, düştü mü kaçtı mı bilmiyorum ki... müdürü geri aradım cepten, “ya böyle böyle kart cüzdanımda yok, sen gelip bana para çeker misin, ben sana yarın eft yapayım bunu?" geldi çekti verdi sağolsun. bu arada ne olur ne olmaz diye de hemen arayıp kayıp atm kartımı iptal ettirdim. yenisini 10 gün içinde göndericez dediler, peki dedim. o 10 gün uzadıkça uzadı. o arada bu bi dünya kafayla müdürüme defalarca kez para çektirdim, eft yapıp, geri eft istedim:
  
  (10 am) - sana 300 tl eft yaptım, akşama bana çeker misin?
  (2 pm) - ya bugün fatura son günüymüş hesapta para kalmadı sen onun 200’ünü bana geri gönderebilir misin, akşam da 100 çekersin?
  (4 pm) - ya çok özür dilerim o faturayı ödemişim ben ya, ben sana geri gönderiyorum şimdi 200’ü, gene 300 çeker misin?
  
  müdürüm artık bana kurtun kırmızı başlıklı kıza baktığı gibi bakmaya başlamıştı ki, kartım geldi. her sabah işe “masama gider girmez ilk iş kartı zarfından çıkarıp cüzdana koycam” diye mantralaya mantralaya gitmeme rağmen bir hafta boyunca iş yerinde çekmecede unuttum.
  
  neyse bir ayın sonunda, kartım cüzdanımda, cüzdanımda çantamda, çantam omzumda para çekmeye gidebildim. şifreyi iki kere yanlış girdim. zuhahah şimdi şurda yutturuyormuşum hahah yok canım diyerek 3. seferde doğru basmayı başardım, bir salak olmamanın iç bayıltıcı kendine güveniyle paramı çekip kırıta kırıta bir kafeye oturdum. birkaç saat sonra cep telefonuma bir mesaj geldi : “12345 numaralı atm’de unuttuğunuz banka kartınız güvenlik gereği alıkonulmuştur. kartınızı almak için şu şu şubeye başvurabilirsiniz” ...:((((
  
  o şubeye gündüz gidemeyeceğimi, kartımı iptal edip bana sıfırdan yenisini çıkarmalarını istediğimi arayıp söyleyebilmem de unuta unuta 1 hafta aldı. bunun üstüne yeni kartın gelmesini de bir o kadar bekledim. gelen yeni kartla vukuatsız şekilde 1 kez para çekebildim. salak değilim lan, değilim allahtan huff diye rahatlarken ikinci çekişte onu da bauhaus’taki atm’de unuttum. hala da o kartı bekliyorum zaten.
  
  müdürüm bir kez daha eft dersem beni zopalayarak kovacağı için artık ondan para isteyemiyorum. şirkette o kadar samimiyetim olan başka kimse de yok. 50 kuruşuna kadar tüm nakitimi bitireli günler oldu. selpaktan sakıza her şeyi kredi kartı ile alıyorum. 3,5 tl için kredi kartı uzattığım küçük esnaftan “aa pos makinemiz arızalı ama bozuğunuz yok muydu” lafını duyanda, omuzlarımı titrete titrete hıçkırarak oradan uzaklaşıyorum. geçen süper marketler kapandıktan sonra sigaram bitti, a4’e earl grey sarıp içtim:( beter olayım!