engellileri insan yerine koyduk

• işte ben buna tahammül edemiyorum arkadaş.
  
  gururuma dokunuyor
  oturduğum yerde terliyorum, elim ayağım titriyor, hırslanıyorum.
  
  bu nasıl bir cehalet,
  bu nasıl densizlik,
  bunlar nasıl insanlar birader.
  
  hayır bir iki örnek olsa diyeceğim ağzlarından kaçtı cahiller, konuşmayı bilmiyorlar.
  ne takla attırmaya çalışanı bitti, ne hasta genç kızın eline para sıkıştırmaları bitti, ne aşağılamaları bitti.
  
  "gözlerin görmüyor sana iş vermişiz" cümlesi hala havada yankılanıyor yeniden saçmalıyorsunuz.
  bir durun lan.
  
  bunların onurdan gurudan anladığı makamdır mevkidir.
  haysiyetinze tüküreyim emi.
  
  birinin çıkıp bu ağız ishali olmuş insanlara halkın efendileri olmadığını haykırması lazım artık. tüm devlet mercileri halkın ortak ihtiyaçlarının giderilmesi amacıyla halk tarafından finanse edilen mevkilerdir. o koltuklarda oturanların haddini bilmesi gerektiği aşikardır.
  
  bu halk tebaa değil, tiranlığınıza sokturtmayın.