• bunu iki noktadan hareketle incelemek gerekiyor.

    birincisi, sivil hayatta karşımıza çıkan askerliğim çok rahat geçti adamlarıdır. bunlar hep yatış yaptıklarını, komutanların gözdesi olduklarını, onlarla samimi konuşabildiklerini iddia ederler.

    ikinci grup ise, bizzat askerde iken tanıdığımız, her bölükte 1-2 tane olan adamlardır. bunlar bölük çavuşu filan da değillerdir he. ama nedense, bir bölük ağası gibi olmuşlardır ve kep altı dahi olmadan önce herkesten, nereden kaynaklandığı belli olmayan bir saygı kazanmışlardır. bazen bir komutan postası, bazen bir yazıcı, kimi zaman depocu... ama bu adam her zaman rahattır.

    millet takmış kompoziti kafaya, kasatura belinde denetlemede yürüyüşlere katılır; komutanlar bile kalmaz bölükte ama bu adamların nasıl bir olayı varsa kapriyle, t-shirtle bölükte, elleri arkada gezinir, onun bunun yatağına uzanıp keyif çatar. bunlar böyle ne bileyim torpilli morpilli adamlar da değildir he. kabahat işlerler mesela, ama kimseye batmaz. askerde ne olaylar olduğunu az çok bilirsiniz zaten. bu adamda her bok vardır ama sünepe tipler girip çıkar diskoya; buna bir şey olmaz. millet uygun adım yürürken, bu bölüğün penceresinden ona buna laf atar, güler.

    belirli farklı ama geçici bir ortama girince, kısa zamanda o ortamı benimseyip, oranın elemanı gibi olan adamlardandır bunlar işte. ama hayatın gidişatı içinde hep unutursun bahsetmeyi.
111 entry daha
hesabın var mı? giriş yap