tini zabutykh predkiv

• filmden 5 sekans:
  
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  görsel
  
  bir diyalog:
  
  --- bu kötü ruh mu baba?
  ---- ivanko, kilisede kötü ruh olmaz. şeytan da olmaz. şeytan insanın içinde olur.
• 1964 yapımı sergei parajanov filmi . babasının katilinin kızına aşık olan bir adamın trajik hikayesini anlatmakta . rus köy yaşamından kesitler sunan film, yönetmenini de dünyaya tanıtan film olmuştur aynı zamanda.
• (bkz: mushy/#33602540)
• muhteşem görselleri olan filmdir. rus köylerinden kesitler ayağınıza getiriyor. mubi üzerinden seyredilebilir.
• karpatyalıların romeo ve juliet’iymiş.
• yıllar evvel eurovisionda ruslana'nın şarkısının girişindeki o muazzam melodiye bu filmde de rastlayınca beni hayli şaşırtmış bir film, demek ki karpatlarda ortak eski bir ezgiymiş o.
• ivan ve marichka arasında geçen basit bir aşk hikayesi olarak görmediğim film. elbette filmin fonunda aşk olmakla birlikte yan karakterlerin veya eskimiş insanların aşka, kadına, ölüme yani hakikate bakışını da görürüz, öğreniriz. filmin konuşma esnasında bazı monologların, diyalogların çift tekrarlanmasını anlamış değilim. sanatta yeni formlar arayışını normal karşılıyorum. hatta parajanov'un çift tekrarlılık formunu değişik ve tuhaf buldum. ancak böyle formların gereksizliğini de savunmuyorum.
  filmi izlenir kılan bir diğer unsur da müziğin bolluğu ve güzelliği. müzik, filmin birçok sahnesine yerinde konmuş.
  eski insanların aşka, kadına, ölüme ve hakikate tepkisi, tavırlarını görmek heyecan verici. izlenmeli.
• parajanovdan en sevdiğim filmdir.aslen mykhailo kotsiubynsky nin shadows of forgotten ancestors adlı kitabından esinlenerek parajanov tarafından film haline getirilmiştir.
• imge denizi sahibi yenilkçi yönetmen sergei parajnov’u dünyaya tanıtan lirik filmidir. yönetmen halk şairi mikhaylo kotsyubinsky'nin 1912 tarihli eserinden esinlenerek filmi gerçekleştirir. parajnov ukrayna’nın karpat dağlarında yaşayan hutsul halkının arkaik aşk-halk hikayesini filme kaydeder. yönetmen mikhaylo’nun edebi eserini imge dolu düş gücüyle yeniden yaratır. filme tepeden baktığımızda babasının katilinin kızına aşık olan ivan’ın yaşadığı aşkı, matemi, yalnızlığı özetle bireysel acılarına hutsul halkının ağıtlarına referansla şahit oluruz. film rus köy yaşamından kesitler sunar; hutsul halkının kültürel, dinsel ve geleneksel değerlerini görürüz; yöresel kıyafetler, yemekler, renkler, müzikler vs. sürrealist özgün yönetmenden mütevellit film imge ve metaforlarla doludur. parajnov filme kaydettiği edebi eseri görüntünün şiiriyle ve sıra dışı imgelerle birleştirir. yönetmen epizodik bir anlatım tercih etmiş, filmi ivan’ın çocukluğundan ölümüne dek film epizotlara bölmüştür. parajnov’un yenilikçi, özgün kamera açıları, hızlı pan ve hızlı kamera hareketleriyle kendisini diğer filmlerin dışında bir yere oturtur. yönetmen brethyen teknikleri de kullanmıştır; kırmızı sahne geçişleri, filmin doğal rengini bozma. film pieta adlı son epizodla tamamlanır. pieta, rönesans heykeltıraşı michelangelo’nun eserlerinden bir olan çarmıhtan indirilmiş ölü isa’yı kucağına alan meryem tasvirin de ismidir. ivan ölümlü aşkı marichka’a ulaşmak için intihar eder, filmdeki birkaç sahnenin parajnovun hayalinin eseri mi yoksa geleneksel bir ritüel olduğunu bilmek için rus kültürü hakkında bilgi sahibi olmak gerekir. örneğin evlilik töreni ?
• (bkz: shadows of forgotten ancestors)
  
  1964 yılında parajanov “unutulmuş ataların gölgeleri” ile dünyadaki sinemaseverlerin aklını başından aldığında, bu film karpatyalıların romeo ve juliet’i olarak nam salmıştı. film, batı ukrayna’nın dağlık bölgelerinde insan erişiminden uzak ıssız yerlerde izole bir hayat süren hutsulların arasında geçer. çetin koşullarda hayat mücadelesi veren bu halkın 18. yüzyıldan beri pek bir değişikliğe uğramamış şatafatlı bir kültürel sistemi vardır. parajanov'un ilk büyük yapıtı olan bu film, zengin kostüm ve renk kullanımı sayesinde yönetmene dünya çapında ün kazandırmıştır. “unutulmuş ataların gölgeleri”, ukraynalı yazar mykhailo kotsiubynsky’nin klasik eserinden uyarlanmıştır.