107 yıl önceki new york görüntüleri

• kimse şişman değil. hatta 1 gr yağ bile yok vücutlarda. gayet de özenliler, hırpani kimse yok.
  
  bir de hepsi ölmüş. düşünsenize bir zamanlar kanlı canlı bir gününüzün bir anında kameraya takılıyorsunuz ve 107 yıl sonra bambaşka insanlar tarafından izleniyorsunuz ama artık yoksunuz.
  
  çok hüzünleniyorum bir zamanlarki gençlik halleriyle izlediğimiz sanatçıların şimdiki hallerine bakınca mesela.
  ölmek garip bir şey. aynısı bize de olacak, gün gelmiş resimlerde gülümsüyoruz ama hayatta değiliz. o an resimlerde yaşıyor sadece...
  
  şahsen videoya çekilen aile etkinlikleri falan hiç bana göre değil.
• muazzam görüntülerdir. maalesef bizden o yıllarda da bu yıllarda da fersah fersah ilerdeler.
• biz bunlardan kaç yıl gerideyiz bilemedim şimdi.
  https://youtu.be/4ucu9al-ywu
• o yılların giyim tarzını imrenmemek elde değil.
• bu da 100 yıl önceki istanbul
  
  sanki 100 yıl öncesi daha iyiymiş.
  
  edit: link düzenlenmiştir, uyaran arkadaşımıza teşekkürler.
• 300-400 sene yatarsan,birşey üretmez-üretemezsen oluşucak farkı gösteren kayıtlardır ayrıca.
  
  yine atatürk'e minnettarızki ucundan döndük ve arayı kapatmak için hızla yol aldık.
  
  abd dediğimiz ülke 1800'lerde sanayileşiyor tamamen. biz ilber ortaylıya göre 1970'ler de tamamlıyoruz bunu.
  
  osmanlı aydınlanma ve sanayi devrini es geçmiş oldu tamamen, 1850 civarı uyandı ama toparlayamadı sonra ve battı.
• hüzünlendiren video. koskoca new yorkta bile hayatın ne kadar yavaş aktığını görüyoruz. eskiden hayat ağırmış, usul usul yaşanıyormuş. şimdi her şey hız, yemekler hızlı, seyahatler hızlı. her şey mekanik bir metrodan inip başka bir metroya binip işe koşturan insanlar.. dünyanın her yerinde insanlar bir yarış içerisindeler. o günlerin bence en güzel tarafı hayatın yavaş akması.
• içimde tarifsiz duygulara vesile olan görüntüler. sebebini açıklayamadığım bir şey var ve kendimi hiçbir zaman yaşadığımız çağa ait hissetmiyorum ne zaman 1910-1930 arası bir dönemi gösteren fotoğraf video ya da sinemaya denk gelsem inanılmaz hüzünlü ama bir o kadar mutlu oluyorum.
  
  sanki o donemde yaşamış birinin ruhu reenkarnasyonla benim bedenimde tekrar dünyaya geldi ve yaşadığım çağı kabullenemiyor.
  
  şu görüntülere bakın fabrikasyon gıdalar henüz geniş çapta bizleri tesiri altına almamış herkes olması gereken kiloda donemin modası mimarisi kültürü harika.
  
  şimdi dingo barda hemingway ve fitzgeraldla icki içmek vardı.
• ses eklenmiş, hızı düzeltilmiş hali şu şekildedir: https://youtu.be/aohxopktns0
• bir berlin değildir.