• istanbul'da, 85tekine fark atacak ve sabah kalkildiginde arabanin kar yüzünden bulunamadigi, mart ayinda gerçeklesen ve balkona yagan kardan iki tane kardanadam yaptigimiz dönemin bugünkü adi.
  • istanbula her kar yağdığında bir kez mutlaka o anılan o efsanevi kar yağışının sözlükte vücut bulmuş hali.her ne kadar bu başlıgın altına yazmakta olsam da aslen tek hatırladığım bu yağışın seksenli yıllarda vuku buldugu ve karın o vakitler belime kadar geliyor olduğudur.belli bir yaş ortalamasının kapsadığı herkes iki gıdım kar yagdığını görünce "ya hatırlar mısınız bi keresinde bir kar yağmıştı..." diye söze başlamadan duramaz*.istanbulda o vakit bu vakittir öyle kar tutmamış,illa ki sarı(veya lacivert,beyaz tabanlı) plastik çizmelerini giyerek kartopu oynamak isteyenler hüzne garkolmuştur.92 veya 93 veya civarı yıllarda yine arkadaşlarla bir kar tatili esnasında birbirimizin gözlerini morartıyor iken kenarları yıldızlı kırmızı çerçeveli kemik gözlüğümü kaybetmiştim ama bunun da sanırım konuyla alakası yok.(aslında alakayı kurabilirim ama gerçekten üşendim)*
    herneyse,bağlıyorum:
    kartopu oynamak eğlencelidir,1987 kar tatili efsanevidir.
  • istanbul'da her gün biraz daha uzatılan tatil haberini dinlerken, peşinden ankara'nın da adı geçecek mi diye titreyerek heyecanlandığımız dönemdi o.
  • dogup buyudugum, fakat yine de hic sevemedigim istanbul'u sevebildigim gunlerin yer aldigi yil. 15 gunluk somestr tatiline denk gelen ve 45 gunluk periyod olan tatil gunleri.
  • gittikçe uzayan ve biz lise öğrencilerini sevindiren kar tatili.
    galatasaray - beşiktaş basketbol play off maçına gitmiştim; okullar tatildi ama yaklaşık dörtbin ortaokul - lise öğrencisi maçtan 4 saat önce spor sergi sarayı'nın önünde kuyruktaydı.
    3. ve son maçı trt vermişti de biz de sıcak evlerimizde seyretmiştik. spor sergi'nin damı kar ağırlığına dayanamamış ve kar suyu sızdırıyordu, zemini korumak için tavana kocaman bir branda gerilmişti. "ya su ağırlığına dayanamayıp yırtılırsa" diye endişelere neden olmuştu hatta bu durum.
  • eve arkadaşlarımı çağırdığım bir doğum günüme denk gelmiş olan bu kar tatili insanların evime ulaşmasını engelleyip (1 m kar) zehretmişti doğum günümü. sevmemiştim ben.
  • istanbul'da yaşayan her ilk ve orta dereceli okul* öğrencisinin hayallerindeki tatil idolüdür.
    45 gün kadar sürmüş bir efsanedir o. (bkz: urban legends)
    ve kar yüzünden kimse evinden çıkamadığından, doğumgünümü sadece bir sokak arkada oturan kuzenimle kutlamama neden olmuştur.
    aynı tarihlerde maçka parkında poşetler vasıtasıyla kızak eğlencesini doyasıya yaşayan çocuklardan biri olmak da anılarıma kazınmıştır.
hesabın var mı? giriş yap