20'li yaşlarda depresyon

• olmak istediğin kişi ile olduğun kişi arasındaki acınası farktan dolayı gelişmiş olabilir.
• gayet normaldir. ergenlik yıllarınız boyunca dönüşmeyi arzuladığınız kişiyi hiçbir zaman olamayacağınızı ve yaratmayı umduğunuz dünyayı hiçbir zaman kuramayacağınız gibi onlarca gerçekle yüzleşmenin sonucudur. yıllarca olmayı istediğim kişi olamayacaksam yaşamamın ne anlamı var dedikten sonra olmayı istediğiniz kişiyi hiçbir zaman olamamayı kabullenip yaşamak için bir neden aramaya çalışırken kendini hayatın rutini ve sorumlulukların ağırlığı altında ezilmiş halde bulmaktan kaynaklanır. 20'li yaşlar hayallerinizin gerçekleşmeyeceğini kabullenip gerçek dünyaya adapte olma mücadelesi vererek geçen dönemdir. en azından benim için şu ana kadar böyle olmakta.
• çok zengin mi olsam yoksa çok özgür mü diye sordurtur bazen.
• en verimli çağlarında 20li yaşlarında insanlar depresyona girer.çünkü,
  üniversiteden sonra havai fişeklerin patlayacağını sanarlar ama mesleklerinin para getirmemesine,zaman bulamamalarına lanet ederler.
  ya bir sevgilileri yoktur hala,ya da vardır kurulu düzenleri yoktur.aileleri sıkıştırır evlenmeleri için
  ailelerinin güvenlerini kaybetmişlerdir,çünkü istanbulda yaşayıp para biriktiremezler,hala bekar evinde kalırlar..
• depresyon kalitsal olabilmekle birlikte icinde bulunulan ortam ve kosullar kaynakli da olabilmektedir. bu durumda yirmili yaslarda depresyona girmek rahat batmasindan ziyade cok ciddi bir rahatsizliktir. ciddiye alinmayip tedavi edilmedigi surece kroniklesebilmekte, omur boyu kalici hale gelebilmektedir. o nedenle "yirmili yaslarda depresyon neymis lan", ya da "sevisirsen gecer" benzeri kaliplar kullanarak kisiyi rencide etmek yerine tedavi olmasini ve ileriki yaslarinda intihara meyilli hale gelmesini onlemek gerekir.
• ergenlik dönemini geçirmişlik huzuru ile yetişkinlik döneminde başarılacak hedeflerin zorluğu arasında şaşırıp kalan yarı yetişkin kişilerin yaşadığı, gözüne far çakılmış tavşan gibi kalakalmışlık halidir.
• sadece şunu söyleyip uzayacağım; yaşamayan bu yaşlarda depresyonun ne derece ağır olabileceğini bilemez.
• kimseyi tatmin edememek, kimseyi mutlu edememek. mutlu olamamak. istediği yerde, istediği şeyi yapamamak.
  
  insanın bazen ofisin penceresinden kendini atası, çevreyolunda bile isteye karşı yola ya da şarampole süresi geliyor. onda bile birilerini tatmin edememenin, hayal kırıklığına uğratmanın endişesi.
• hayatınızda büyük değişiklikler oluyorsa bu yaşlarda bir süre hatta uzun bir süre hayatınızı durdurursunuz.. sürekli ama sürekli düşünürsünüz neden diye..cevabı umursamamakta bulursunuz sonra tekrar başlarsınız yeniden yapılandırdığınız yerden gittiği yere kadar..
• ergenlikten yetişkinliğe geçiş süreci günümüzde buralara denk geldiği için, son derece normal olan depresyon. yoksa siz ergenliği çok mutlu mesut mu arkanızda bırakıyorsunuz?