• wembley'de oynanmış, sonrasında üzerine pek kafa patlatılmış karşılaşma. bazı maçlar vardır skorları ile hatırlanmazlar, bu karşılaşma da onlardan sadece biri. tartışıldığı nokta da ilginç, lapin gibi atlayıp politik meseleler mi demeyin. kabul ediyorum tarih lapinliğe sevk etse de husus bambaşka.
    peki neden tartışılıyor bu maç, biraz deşelim. o karşılaşmada takım kaptanı kimdi bunun üzerine kayıtlar incelenmiş, arşivler taranmış. o karşılaşmada ingiltere tarihinde ikinci kere bir oyuncu yüzüncü kez millî formayı giyiyordu wembley'de. bu isim hepimizin de bildiği bobby charlton idi. lakin millî takımın kaptanıysa birçoğumuzun hatırladığı bobby moore idi. charlton, efsane kaptan billy wright'dan sonra yüzler kulübüne dahil oluyordu. ingiltere söylemeye gerek yok, çayın hep beşte içildiği muhafazakâr bir yer. bakmayın bugünlere lakin başka normlar hâkimdi ada futboluna. yüzüncü millî maçında elbet kaptan charlton olacaktı. başka bir ihtimal bile düşünülemezdi ve öyle de oldu. moore oynamaya devam etti ve son kez millî formayı giydiğinde doksanıncı kere takımın kaptanıydı. bu doksan mübarek bir sayı ingiltere futbolunda zira ilk kez yüz kere millî olaan wright da doksan kere millî takıma kaptanlık etmişti. moore'un bir ton hayranı kalemi kâğıdı eline alıp toplamaya başladı moore'un maçlarını. bir de baktılar toplam doksandı. lakin 1964 yılından itibaren her maçta takımın kaptanı olan isim bir kez pazubandı bırakmak zorunda kalmış, bunla da rekoru kaçırmıştı. bazı aklıevvel hayranları ortalığı karıştırmışlarsa da, 21 nisan 1970'deki maça dair bütün kayıtlar tekrar incelenince çıktı gerçek ortaya. gelenek her zamanki gibi galip gelmişti adada. kırılması bugün neredeyse mümkün olmayan bir rekor da kırılamadığı ile kalmıştı. wright ile moore, bugün yanyana ve aynı sırada hatırlanıyorlarsa ve duruyorsa bunun sebebi gelenekler ve uzunca bir süre tartışılmış bir maçtır. bu masalı niye anlattım sizce...
hesabın var mı? giriş yap