• hemen cocuk yaparlarsa gelecekte evlatlariyla abla-kardes gibi gezebilecek kizlardir. orneklerini gormuslugum, ana-kiz ikilisini abla-kardes sanan insanlara da taniklik etmisligim vardir.
    sanirim sirf bu acidan bir avantaji var. ayrica "my friend's hot mom" temali hayallere malzeme olmamalarini temenni ederim.

    (bkz: baslik basa giyilir)
  • bir de bunun 18 yaşında nişanlanıp 22 yaşında evlenip 23 yaşında anne olanları var. koca kaçıyor tabi bir yerden bağlamak lazım.
  • seksenlerin başında doğan neslin annelerinin çoğunu da içeren gruptur.
  • hayatı, oyunun yan görevleriyle hiç uğraşmadan direk bitirmeye çalışan piç tadında yaşayan kızlardır.
  • 30 yasinda bekar kadin olmaktan daha tercih edilebilir bir durumda olduklarini dusundugum kizlar. sonucta evlenmek dedigimiz mefhum, dunyanin sonu olmadigi gibi kanunlar kisiye bosanma hakkini sunuyor. evlenen bosanabilir de evlenmek isteyip evlenememis olan napacak onu bilmem. tabii en guzeli bunlari kafaya takmamak.
  • şu entry'mi (bkz: #22064777) yazmama sebebiyet veren kızlardır.
  • 30 yaşında bırakın evli olmayı, kendisiyle evlenmeyi kabul edebilecek birini tanıma şansı bile olmamış sözümona çağdaş, sözümona bilinçli, sözümona kariyer yapmış ama bir halta yarayamamış ve üstüne üstlük her geçen dakika yaşlandığının farkına varan umutsuz insan güruhunun nefretlerini kustuğu kızdır. emin olun ki bu güruh 22 yaşındayken -yani henüz tohuma kaçmamışken- evlenme imkanı bulabilseydi evlenirdi. ama kader işte, olmamış... burada kendinizi yırtsanız da, 22 yaşında evlenenlere sövseniz de olmayacak. ne kadar boş işlerle uğraşıyormuşsunuz değil mi?
  • kendisine orda burda bok atan hemen hemen bütün erkeklerin evlenecekleri zaman "ah ulan olsa!", hemen hemen bütün 30'una gelmiş ve/veya geçmiş kadınların da yerinde "ah keşke ben de!" diyecekleri kadındır. kimsenin şüphesi olmasın.

    (bkz: ya etrafta evlenecek adam yok yeaa)
  • evlilik meselesine, daha doğrusu hayata doğru gözlerle bakmayan insanlardır bana göre.
    22 yaş. bir şeylere bakışın, bir şeylere duyulan algının değiştiği bir yaştır genelde. 22 yaşındaki birinin aldığı karar yanıltıcıdır, eğer bu kişi şanslı ise. 22 yaşındaki birisinin, 26 yaşına geldiğinde dünyaya aynı gözlerle bakması körlükten başka şey değildir bana göre. algıları kapalı tutmaktır.
    22 yaşında evlenen bir kız, bırakın 26 yaşı, 35 yaşına geldiğinde zamanında verdiği karardan pişmanlık duymuyorsa, ya hayatı olağanüstü derecede yolunda gittiği için şanslı ya da dünyaya algısını kapattığı için şansızdır.

    22 yaşındayım.
    içler acısı edit: 5 yıl geçmiş ama ben 28 oldum ulan.
  • bu yılın modası. ilkokul sıralarında saçı çekildi diye ağlayanlar ve üniversiteyi bu yıl bitiren arkadaşlarımdan gördüğüm kadarıyla herkes sırayla sözlenmeye, evlenmeye, hamile kalmaya başladı. dalga geçiyordum ama şu an evde kaldığım gerçeğiyle yüzleşiyorum yavaş yavaş. vay be... nişan falan.
hesabın var mı? giriş yap