23 yaş bunalımı

• size sesleniyorum 23 yaşındaki koca çocuklar..
  düşündük mü hiç hayatın neresindeyiz?
  adımlarımız artık daha ağır...
  yaşananlar zevk veriyomu hala?
  nerde içtiğimiz ilk sigaranın zengin tadı?
  boş sigara bile içemez olduk.
  yediklerimiz?
  artık sadece doymak için yiyoruz
  günü kurtarmak adına.
  daha kısa ve net cümleler kuruyoruz
  yormuyoryz kendimizi gereğinden fazla
  kendimizi anlatma çabamız da yok yalandan..
  yaşamak lazım..
  gereğinden fazla diyil ama.
  'ucuz' ya da 'pahalı'
  değerlerimiz bundan ibaret.
  unuttuklarımızı hatırlamak istemiyoruz.
  cünkü geçmişe dönmek nefesimizi daraltıyo.
  artık herşey daha güzel, daha yüzeysel.
  gerçekle yalan arasındaki farkı çelişkisiz seçiyoruz
  en saf anlarımızda bile.
  çakal olduk.
  fırsat kovalar olduk..
  sürekli bir krokiden bakıyoruz pozisyonlarımıza.
  alt beynin yerini üst beyin aldı.
  gelecekle savaşmaya hazırız... ayağa bile kalkmadan.
  sokağa çıkınca yere bakar olduk.
  koşar adım yürüyoruz bi adım geride kalmamak için.
  artık merak da etmiyoruz..
  sadece bildiklerimizi anlatıyoruz.
  yeni bişeyler öğrendiğimizde,
  kaydediyoruz beynimize en kısa zamanda unutmak üzere.
  eskisi gibi dans etmiyoruz.
  nerde ya da kiminle değil,
  nereye kadar yaşadığımız önemli.
  baktığımızı göremez olduk.
  hayatın içinde bile değiliz çoğu zaman.
  mutlu olma çabası da yok artık.
  daha kötüsüne her zaman hazırız.
  gardımızı almış dolaşıyoruz yarınlarda..
  güzelliği yaşamak yeterli değil.
  mutlaka bi sonu var en sertinden biliyoruz.
  kalbimiz düzensiz atıyo hissediyoruz.
  bugün yıkansak yarın gene pisleniyoruz.
  bikaç gün sonransının bile garantisi yokken,
  hepimiz kendimizi daha bi özel görüyoruz..
  aslında sıradan düzenin sırasında,
  yaptığımız hiçbirşey yok kayda değer.
  tüketici toplumun bi parçası olmak dışında..
• 2004 yılı içerisinde 1981 doğumlu olanların genel olarak yaşamak durumunda oldukları bunalımdır..
  zira 81 kuşağı laneti diye bişey vardır. bu ülkenin en sancılı zamanlarının ceremesini ödeyen çocuklar bugün 23 yaşında olanlardır..
• kendi kendime en son "daha vaktim var gencim" dediğim yaş 23'tü diyorum. ve entry'me burada son noktayı koyuyorum aha nokta -> .
• (bkz: 23)
• (bkz: midlife crisis)
• kimileri icin 22 yas bunalimindan hemen sonra, 24 yas bunalimindan da tam bir yil once ki donemdir. bitmeyen bir dongudur. icinden cikilmalidir.
  
  (bkz: cry for help)
  (bkz: bunalim ihtiyaci)
  (bkz: bunalim genclik)
  (bkz: yeni baslayanlar icin bunalim)
• muhtemelen annesi babası 68lerde genç daha dogrusu çiçek çocuk olmuş, savaşa, haksızlıklara, daha bi suru etkiye tepkisini protestolarla, sessiz kalmamakla, sistemi duzeltmeye/degistirmeye calısmakla göstermiştir. kendisiyse ola ola tüketim toplumun bi parçası olmuş, tepkisini 23 yas bunalımına girerek vermiştir. yeni mezun olup ne is yapıcam triplerine girmek de bu yastaki bunalımın nedenlerinden olabilir.
• bunalıma girmek için yaşını bahane edenlerin girdiği bunalım..her yaşta acı vardır ama yaşarsan, her yaşta mutluluk vardır ama onu da yaşamayı bilirsen..özenti amerikan filmlerindeki gibi tozpembe bir gençlik dönemi yaşamak zaten holywood yalanıdır ya da yerlisini görmek istersen kampusistan'da olur..onun için git yaşının güzelliklerini yaşa yaşının..he hayat cok mu güzel diye sorulursa da, bunalıma girince daha güzel olmuyor derim
• işsizlik bunalımıyla doğru oranda artan depresyon türü. gençlik ile yetişkinlik arasında kalma durumu.
• üniversite mezuniyeti sonrası pek çok insanın işsiz kaldığı, pek çoğunun 3 saatlik sınavla tutturduğu meslekten hoşnut olmadığı, hoşnut olmayanların hayatta ne yapacaklarını bilmemelerinden ötürü stres yaşadıkları, bu ülkede işsiz olanı bir süre idare edecek işsizlik sigortası gibi bir kavramın bulunmadığı, okuldan o ya da bu şekilde mezun olma yaşının ortalama 23 olması düşünülecek olursa hiç de azımsanamayacak bir kesim tarafından yaşandığı ve yaşanacağı tahmin edilen bunalım türü, günü kotaramama ve geleceğe güvenle bakamamanın psikolojik sonucu.