• bir gunu olusturan 24 saatin kisiye cesitli sebeplerden dolayi yeterli gelmemesi. bu sebeplere, cok yogun bir is temposuna sahip olmak, acaip asik olup sevgilisiyle ya da esiyle gecirilen zamanin yeterli gelmemesi ya da bahsi gecen 24 saati planli programli kullanamamak ornek olarak verilebilir.
  • gün 24 değilde 86saat olsa büyük ihtimalle onlada yetinemeeycek kişiden kaynaklanan bir problem
    (bkz: doyumsuz insan)
    (bkz: sorumsuz insan)
  • uyumak denen eylemi pas geçerek günü ikiye katlamak suretiyle üstesinden gelinen (bkz: ben yaptım oldu) sorunsal. böylece 24 saat rahat rahat yeter.
  • hayatta ugrasacak birden fazla seyi olanlarin derdi. belki de boktan bi sekilde zaman programlamasi yaptigimizin ya da hic yapamadigimizin bir isareti. akreple yelkovan gece yarisini kosarak geride birakali saatler olmusken ve goz kapaklarindan uyku damlarken hala yapacak seylerinizin olmasi ama bedeninizin isyan bayraklarini gotunuze sokmasi sonucu mecburen beyninizin de off mode'a suruklenmesi (kapattik arkhadasim) ve bunun da dogal bir sonucu olarak piste-yani yataga-dogru mecburi inis yapmaniz, yelkenleri suya indirmeniz ve dunyanin kendi etrafinda donusune karsilik sergilediginiz osuruktan yeldegirmeni savasinda hukmen yenik sayilmaniz. gun dedigin 24 saattir kardesim, yetindin yetindin, fazla konusma git yat hadi.
  • uyku saatlerinin giderek azalarak hafta içi 5 saate inmesinden sonra bilinçaltının haykırdığı tespittir
  • (bkz: bir gun 25 saat olacak)
  • günün 24 saat değil de kaç saat olması gerektiği konusundaki tartışmaların halen sürmesine neden olur. çok konuşulan öneriler arasında 36 saat ve 25 saat vardır.
  • cevval insan serzenişi.
  • 5 senedir en büyük dertlerimden biridir. çözümü senede bir kere uğrar, üç beş gün 24 saat fazla fazla yeter. sonra puf... yine bir yetmeme, yetişememe, yetiştirememe..
  • şu aralar sıkça aklımdan geçen durumdur.
    hem fiziksel hem zihinsel olarak; yetişemiyorum.
    gün, benim işlerimden önce bitiyor.
    yakalayamıyorum. uykudan uyandığımda bile hiçbir dinlenmişlik hissetmiyorum.
    sanki böyle "acil değil ama çabuk çabuk" geçiyor zaman. geride kalıyorum.

    bu arada benim bi kendi hayatım vardı, ona noldu?
hesabın var mı? giriş yap