• ülkemizin bok çukuruna dönmeden önceki son maçlardan son güzel zamanlardan. tam 5 ay sonra ülkenin tabutuna çivi çakılacak. nasıl unuturuz.
  • ne günlerdi bee, koskoca ülke resmen maça kitlenmiş, sokaklar boşalmış, hatta çoğu okulda dersler defakto olarak durmuştu. tam 19 sene geçmiş, dile kolay. buna benzer bir toplumsal reaksiyonu, şimdi tarihini hatırlayamadığım bir hollanda maçında yanılmıyorsam davids’in penaltı kaçırması sonrası mahalleden yükseleyen “rööğğaaa” şeklinde bir kükremede görmüştüm. bir de tabii ki ilhan mansız’ın senegal’e attığı golde.

    ekleme: penaltıyı davids değil seedorf kaçırmış.
  • fakülte son sınıftaydım ve başarısız olduğum derslerden yaz okuluna kalmıştım. internet kafeden ikinci el aldığım pentium ıı bilgisayarıma bir heves alıp taktığım tv kartının hiç o günkü kadar işe yaradığını hatırlamıyorum. takım tutmayan, futbolla ilgisi olmayan arkadaşlarımla kıç kadar öğrenci evi odasında eğlendiğimiz günü, yaşadığımız heyecanı hiç unutmuyorum.
    bu arada öğrenciyken bilgisayarı kredi bursumla alabilmiştim, hani bizden önce buzdolabı, araba, bilmem ne yoktu diyerek türk halkını aşağılayan düzenbazların iktidarından önce.
  • herkesin milli takımının son maçlarından.
  • tsi öğlen 12.00’de başlayan maç.

    lise 2’ye gidiyordum. sabahçıydım.
    bu maçın olduğu güne sınav koyan bir hocamız vardı. “aman hocam napıyorsun, o gün sınav olur mu, etme eyleme” dedik.

    (okuldan kaçmanın disiplin cezası vardı ama hiç okula gelmezsen ceza falan yoktu)

    hoca, “sabahtan gelin, maçı izleyecekler kendini yok yazdırsın, sınava girin ve gidin” dedi.

    öyle de yaptık. sınıfın yarısından fazlası, kendini “yok” yazdırdı.

    hocanın verdiği akılla hem sınava girdik, hem maçı izledik, hem de cezadan kurtulduk...

    vay amk, 19 sene geçmiş. şimdiki nesle bunu anlatsan, “telefondan açıp izleseydiniz ya” der.

    (bkz: bu da böyle bir anımdır)
  • yari finalde intikamimizi aliriz dedirten maç
  • ronaldo topu ayagina alinca icimize siciyorduk.
  • vay be sözlük büyüklerimiz sağ olsun beni tam 19 sene öncesine götürdü bu maç. ''hatta çoğu okullarda dersler de fakto olarak durmuştu''

    o okullardan birinde henüz ilkokul öğrencisiydim ben ne öncesini ne sonrasını hatırlıyorum fakat hatırladığım tek olay; ''ilkokul öğretmenimiz fatma hoca sınıfa girmiş hızlı bir şekilde yoklama alıp tüm sınıfa sessiz bir şekilde oturarak serbetsiniz demişti. biz hocam nereye diye sorunca brezilya maçımız var onu izlemeye öğretmenler odasına gidiyoruz diye gülerek sınıftan çıkmıştı. son dersleri boş geçirdik bu maç sayesinde ve evlere dağıldık, yaş 9.'' tüm ülkede hayatın nasıl durduğunu sadece bu anıdan bile az çok tahmin edebilirsiniz.
  • ülkede insanların birbirinden nefret etmediği, siyasetin günlük hayatın içine bu denli girmediği, sağcısı solcusu ayrım yapmadan milletçe heyecan yaşanabilen son günlere tekabül eden efsanevi maç.
hesabın var mı? giriş yap