• kasmıycan.
  • 25 ile 30 yas arasinda, cok kitap okumak, en az bir enstruman calabilir hale gelmek ve universite bitirmis olmanin gerekliligi.
    yasanilan herturlu ask, olum ve maddi kayip acilarinin bu yaslarda ciddi tecrube teskil ettigi ve yeni seylere seni hazir hale getirdigi, ancak yorduguda.
  • boş durduğunuz ve boşa geçirdiğiniz her an için anlamsız yere vicdan azabı çekip huzursuz hissetmek.
  • yenice girdiğim yaşımda aklıma takılanlardır...

    aile her şeydir. herkes götünü dönüp giderken, sana sımsıkı sarılan ailen oluyor. kaç yaşına gelirsen gel, sen onların biricik çocuğusun. kıymetini bilmezsen allah belanı versin.

    iş güç için ne yatırım yaptıysan yaptın, gerekli yerlerde amcan, dayın ya da arkanda taşşaklı bir baban yoksa karşılığını alamıyorsun, alamayacaksan.

    para para diye götünü yırtma. sağlık olmadıktan sonra ne yapacaksın parayı? para kazanacağım, kariyer yapacağım diye kendini yıprattığın günlerin acısı, vücudunda biriken stres yüzünden senden gani gani çıkıyor.

    paran ya da statün için yanında olan insanların amk onları ayırt etmeyi öğreneceksin, boşuna canını sıkma. allah herkese gönlüne göre veriyor.

    ne bok yersen ye, sorumluluk almayı bileceksin. sorumluluğunu alamayacaksan o topa girmeyeceksin.

    her şey bir kenara, kul hakkı yeme. vicdanın temiz değilse insan değilsin.

    eşini iyi seçmen lazım. seni rezil de eden, vezir de eden o oluyor ve sevgi her şeye yetmiyor. evde huzurun yoksa, eninde sonunda kendi bokuyla kavga eden birine dönüşüyorsun.

    ilişkilerinde huzuru ara. huzur varsa her şey olur, huzur yoksa, aşk, tutku, seks vs hikaye. tutmaz o maya ki huzursuz bir ilişkiye kaptırdıysan neyi yediğini söylemek istemiyorum şimdi.

    gidenlerin, gönderdiklerinin ardından kaybettiğin vakti kendine harcasan, daha donanımlı bir insan olurdun. kimseye, hiç kimseye değmez. bir insanı özel yapan sensin, senin sevgin.

    bu hayatta çok orospu çocuğu var, evet ama iyi insanlar da hala var.

    hiç kimseye bir bok kanıtlamak zorunda değilsin. çok mutlu görünmek, çok zengin olmak, ev araba almak, dünyayı görmek... lan sen ne istiyorsun ona karar ver. elalemi sikeyim, ben ne istiyorum demeyi öğrenmen gerek.

    hayır demeyi bileceksin. öğrenemediğin sürece tepene binen şerefsizlerle debelenmek zorunda kalırsın.

    ne kadar yukarı çıkarsan o kadar düşman ediniyorsun. kafayı "ben buna ne yaptım da bana böyle yaptı" diye yoracağına, önüne bak.

    insanlar seni sevmek zorunda değil, sen de onları sevmek zorunda değilsin. nokta.

    iyi niyet ile aptallığı ayıran çok ince bir çizgi.

    sevdiklerine, kendin için ne istiyorsan onu ver; öyle davran. seni hak edenleri el üstünde tut.

    hayat çok hızlı geçiyor, yakalamayı öğren. en önemli şey zamanlama. dostlarınla bir kadeh içmeye, ailenle sohbet etmeye, kendini şımartmaya vaktin olsun mutlaka.

    üşenme! "üşeniyorum, öyleyse yarın" deme. yarın yok ki!

    sev, sev, daha çok sev. ilk önce kendini sev ve nasıl sevilmek istiyorsan, öyle sev. sevdiğin için elinden geleni yapınca da, "olursa ekime, olmazsa sikime" de yeter.

    daha öğreneceğin çok şey var. istediğin sorundan başlayabilirsin...
  • anlamıyorum ben bu yaş barajı takıntısını dedirten gerçekler
  • babamın ben çocukken şu anki yaşlarımda olduğu, dedemin o zamanlar babamın şu anki halinden 10 yaş kadar küçük olduğu, muhtemelen torunumun çocuğunu göremeyeceğim gerçeğidir.
  • bir de 30 yaşına gelmeden, 30 yaşına gelen insanların anlayacakları şeyleri anlamak vardır. en fenası budur.. allah korusun!
  • yaşarken ölümün, sağlıklıyken hastalığın, varken yokluğun kıymetini anladım. 30 yaşında değilim ama 30'lara gelsem bunları anlardım heralde.
  • insana verilen hayat süresinin aslında çok uzun olduğunu anlıyorsun. bu sebepten saçma sapan kurallar, bir o kadar abuk adetler ile bir zaman kavga ediyorsun. sonrasında ise "mış gibi yapma"nın seni bunca kavga ve gürültüden uzakta bırakmasını seviyorsun. hayat denilen şeyin ülke koşullarında yaşamak değil de ölememek olduğunu anlıyorsun. sonra bir kahve içiyor, üzerine bir sigara yakıyorsun. ve dumanını hayallere üfleyerek oyuna devam ediyorsun...
  • 25 yasindayim ben. 18 yasindan beri babamdan tek kurus para almadim, ustune verdim. ben isin asli hep verdim..kimse ne tesekkur etti ne takdir.. bir sure sonra olgunlasmak katlanilmaz birsey oluyor.. bu yasima kadar dunyanin en ruh hastasi insanlariyla dolu cevremde ister istemez farkliydim, bu da yipratti.. gecen yil cebimde 50bin tl nakit vardi, simdi 5bin tl var.. biraktim herseyi, o da bitince allah buyuk.. 30 yasina gelmeden 30 yasindan gun almis miyim? anlamis miyim?
hesabın var mı? giriş yap