• her ne kadar taşınılan ülkeye göre değişiklik gösterecek olsa da çok kolay olmayan eylem.

    30 yaşına kadar bir ülkede yaşamak ve sonra taşınmaya karar vermek demek; hayatın en güzel olabilecek yılları, hatta ilk yarısı mutsuz bir şekilde geçirildi demektir ki aksi halde neden taşınılmak istensin. bu yaşına kadar mutlu olamamış insanın, bu yaştan sonra yeni bir kültüre alışıp mutluluğu yakalaması pek de kolay değil.
  • çocuğunuz henüz okula başlamamışsa gayet kolay diyerek bahsi yükselttiğim eylem. 30 yaşıma kadar mutsuz yaşadım diye kendini yiyip bitirmenin de bir alemi yok, hayat kısa, içini doldurmaya bakacaksın.
    (bkz: ne derler bilirsin) "life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away."
  • eski iş kolu müdürüm vardı, 60 yaşında, adam şirketin amerika lokasyonuna geçti.
    kazandıklarına bakalım;
    -çocukları amerikan üniversitelerinden kabul aldı, orada okuyacaklar.
    -hayat standartı yükseldi, hem parasal hem sosyal olarak.
    -artık insan haklarına daha çok değer verilen bir yerdeler,
    -kafasına esince tecavüz yasası, gündem değiştirmek için “lozan hezimetti”, her şey bitince “vahdettin hain değildi”, o da işe yaramazsa “bütün suçlu 1940 cehapesi” diyen birileri bu adamı yönetmeyecek,
    -kural ülkesine gitti. mesela eşi, çocukları kırmızıda geçen arabanın kendilerini ezme ihtimalinin azaldığına eminler, çünkü eminler ki orada kurallara uymayanlara ağır yaptırımlar var,
    -işi hukuka kaldığında biliyor ki "o hakim benden", "o savcı bizden değil" anlayışı orada yok,
    -eşine, kızına sarkıntılık eden insanlar komünü, cinsel açlık ülkesinden sıyrıldı,
    -göz zevkinden yoksun, kuralsız, dayanıksız evlerin oluşturduğu beton tarlasında değil, oğullarının hobileriyle uğraşacağı garajlı bir evleri var,
    -işten çıktığında kalabalıklar, trafik içinde kaybolmayacak artık, müdürün işten çıktığı alandaki yol; 2'şerli 3 adet yolun birleşip önce 3 sonra 2 şeride düştüğü bir yer, bazen 1 kilometre yolu 40 dakikada alıyordu, artık şehir planlamasının en güzel yansımalarından birinde yaşamını sürdürecek,
    -"biz müslümanız, onlar gavur" diye batıya giydiren ama her türlü kul hakkı yiyen, devletin malını sahiplenen, rüşvetle iş yapan, vergi kaçıran, birlikte yaşamanın getirdiği sıraya girme, karşıdakine saygı, hoşgörü ve yardımseverlikten nasibini zerre almamış riyakar adam sayısı daha az,
    -telefonla "paranız pkk’ya geçti, şuraya para gönderin de sizi kurtaralım" diyen dolandırıcı sayısı daha az,
    -yanında çalıştığı herkes oraya hak ettiği için seçildi, birinin yeğeni olduğu için değil, liyakatin adaletini hissedecek,
    -yolda görevini yapan memura "sen benim kim olduğumu biliyor musun?" diye dayılanan bir adam olmayacak, çünkü oradaki adamlar götündeki kan miktarının bu şekilde dayılanma için yetersiz olduğunu biliyor,

    bak biraz karışık oldu ama 60 yaşında da olsa taşınmanın iyi, güzel tarafları sayabildim;
    bu adam türkiye'de en az 20.000 tl net para alıyordu. şirketin kendisine tahsis ettiği araba 5 serisi bmw'ydi.
    ve en az 70 milyon insanın gıpta ile bakacağı bir yaşam, onu mutlu etmedi.

    neden;
    daha insani yaşam koşulları mevcut.

    o yüzden buraya özlem duymamak için çok fazla neden var, ha sen dersin ki benim özlemim ince belli bardak, boğaziçi, ayder yaylası, ailemin yanında olmak; bak onu anlarım.
    seni ne daha çok mutlu edecekse onu yaparsın.

    edit: hep iyi yönlerini yazmışım, göç etmenin kötü yönlerini sadece çay özlemi olarak basitleştirmişim gibi oldu.
    vergilendirme, eğitim ve sağlığa ödenen paralar, ırkçılık vs. bunların bazı ülkelerde bizden daha fazla olduğunu biliyorum, keza gsmh'sı bizden fazla olmasına rağmen alım gücü bizden az olan yerler de var.
    ama günümüz şartlarındaki hukuksuzluk, kuralsızlık ve hak yeme öyle boyutlara ulaştı ki bunları gözüm görmüyor.
    arkamda bıraktığım annemi özlerim bir tek.
  • okuyunca amin dedim istemsiz olarak. dua gibi eylem valla. darısı başıma.

    edit: kendini gerçekleştiren kehanet yazmışım yemin ederim. 2 sene sonra yurtdışına taşındım cidden. şükür dedim. sonra korona vs derken yurda döndüm, ona da şükür dedim. her şeyin vakti ve sebebi var bu hayatta. niyetinizi kalbinizden göğe salın. illa duyulur.
  • rte, trump, putin hatta theresa may tarafından yönetilen bir ülkeden taşınılıyorsa mutluluk ve huzur vericidir. yaşın burada pek bir önemi yoktur ancak 17. 18 yaş öncesi gençlerde ve çocuklarda uyum sorunu yaşanır. 30 yaş ülke değiştirip mutlu olmak için uygun bir yaştır.
  • 45 yaşında yapacağım eylem,gideceğim ülkenin dilini biliyorum,daha önce birçok kez gitmişliğim de var.kurallarını yolunu yordamını biliyorum.iki yabancı dil biliyorum,sağlam bir cv ye sahibim ve bilgisayarım yanımdaysa dünyanın herhangi bir yerinden iş yapabilirim.
  • hep 100 yaşımdan sonra yurtdışına taşındığım için beni ilgilendirmeyen taşınış.
  • 31 yasindan sonra tasinmaktan iyidir.
  • kolaylığı, cari hesabın aylık hareketiyle doğru orantılıdır.

    (bkz: mayış)
  • 40 yaşında da düşünüyorum ama nereye??
hesabın var mı? giriş yap