• sovyetlerin afganistan operasyonu devam ederken, sovyet güçleri gardez ile host arasında bulunan, stratejik önemdeki yolu güvenli hale getirip buradan ikmal sağlamak istiyordu. etrafı dağlık arazi olan ve host'a giden tek yol olması onu önemli ve stratejik kılmaktaydı. sovyetler burayı ne olursa olsun ele geçirmeliydi.
    general boris gromov komutasındaki 40. ordu yolu açmak için 19 kasım günü magistral operasyonunu başlattı. operasyon gerilla taktiği uygulayan afgan mücahitlerin dirençli bir savunma göstermesiyle ancak hava gücüyle bertaraf edilebildi. mücahit komutan jalaluddin haqqani ile bir çok müzakere yapılsa bile mutabakat sağlanamadı. müzakerelerin başarısızlığı sovyetleri yeni bir operasyon yapmaya zorladı. aslında müzakereler devam ederken bile harekat planları yazılıp çizilmişti. sovyetler operasyonun bir hava indirme ile yapılacağına ve böylelikle kara birliklerini tehlikeye atmadan yolun kontrolünü ellerine geçirecekleri bir harekat planladılar. tepede mücahitler oyalanırken 40. ordu ikmal yolunu kullanarak ilerleyecekti. mücahitlerin savani kampı bölgedeki büyük kamlardan biriydi ve kilit öneme sahipti. bu yüzden yoldan 8 km uzaklıktaki savani kampına yakın 3234 rakımlık isimsiz tepeye asker konuşlandırılmasına karar verildi.
    3234 rakımlı tepe konum
    bu tepenin çevresinde daha önceki istihbarat raporlarına ve hava gözlemlerine göre birçok dshk tipi uçak savar, roket atar, mevzi ve korunak bulunmaktaydı. sovyet generaller bunun bir katliam olacağının farkındaydı. kendi askerlerini bile bile ölüme gönderemezlerdi. mücahitleri şaşırtmak için 28 ekim 1987'de sovyet askerler havadan cansız mankenler attılar. daha sonra açığa çıkan mücahit mevzilerinin koordinatları hava kuvvetlerine verildi ve hedefler jetler tarafından vuruldu. ama yeterli miydi?
    albay valery vostrotin'in önderliğindeki 345.hava indirme alayına bağlı 9. bölük 3234 nolu tepeye, 8. bölük 3234 nolu tepenin 1,5 km batısına 7 ocak 1989 tarihinde şafak vaktinde indirilmeye başlandı. 9. bölükten 39 sovyet askeri 3234 rakımlı tepeye iner inmez arazinin güvenliğini sağlamak için mevzilenmeye ve bazı önemli noktaları ele geçirmeye başladı. sovyet askerler toprağın sert ve taşlık olmasından dolayı sadece 1 metreye yakın kazmış, geri kalanını kum torbaları veya taşlarla duvar oluşturmuşlardı. teped siper içerisine yerleştirilmiş nsv ağır makineli tüfeği pozisyonuna yakın telsiz istasyonunu koruyacaktı.
    3234 rakımlı tepe 1987
    özel eğitimli sovyet askerleri siper kazmakla meşgulken bir anda siyah giyimli mücahitler saat 15:30'da saldırıya geçti. saldırıda ünlü ak-47 ve rpg-7 roket atar silahları kullanıldı. kıdemli teğmen viktor tarafından komuta edilen 1. takım pozisyonuna mücahitler tarafından 107mm'lik 20 adet roket atıldı. tepedeki birlikler albay vostrotin'in topçu desteği istemesi ve sovyet topçularının bölgeyi harman yerine çevirmesiyle mücahitler 200 metre mesafede durduruldu. ilk saldırı püskürtülmüştü ama bunun bir ön saldırı olduğu açıktı yani devamı gelecekti.
    200-250 kadar mücahit yeni ve büyük bir saldırı için tekrar organize oldu. saat 16:10 sıralarında mücahitler kuzeyden ve güneyden olmak üzere 2 farklı koldan sovyet birliğine saldırdılar ve bu sefer ellerinde ağır silahlar da mevcuttu. asıl taarruz kuzeyden gerçekleşti. ''allahu ekber'' diye bağırarak sovyet mevzilerine koşarak saldırdılar. sovyet hava indirme birlikleri ellerindeki her şeyi kullanarak mücahit saldırısını püskürtmeye çalışıyordu. özellikle 12.7mmlik nsv ağır makineli tüfeği mücahitlere kan kusturuyordu. makineli tüfeği kullanan kullanan vyacheslav alexandrovich alexandrov mücahitlere geçit vermiyordu. bir süre sonra alexandrov ağır ateş altında dayanamadı ve öldürüldü.
    muharebeye dair çizim
    mücahitlerin giyim tarzı, taktikleri ve silah kullanımları pakistanlılar tarafından eğitildiklerine işaret ediyordu.
    saat 17:35'de mücahitler bu sefer üç koldan saldırmaya başladı. bu kez
    kıdemli teğmen sergey rozhkov’un 2. takımın mevzilerine saldırmaya ve ele geçirmeye çalıştılar fakat topçu ateşi onları yine söküp atmıştı. sovyet birimlerin zaman geçtikçe mühimmatları tükenmeye başlamıştı. saat 19:10'da yeni ve büyük bir saldırı için mücahitler geri döndü. durmak bilmeyen saldırılar sonrası mücahitler tepenin bir kısmını ele geçirmişti.kıdemli teğmen babenko tepeye topçu desteği istedi üstelik çarpışmanın göğüs göğüse yaşandığı zaman. ayrıca tepede sovyet askerlerin cesetleri de vardı ama tepenin kaybedilmesinden daha önemsizlerdi. topçu ateşiyle tepe toz duman oldu. bu şiddetli bombardıman sonrası mücahitler geri çekildi. çok karanlıktı. sıhhıyeciler yaralıları tedavi etmekle uğraşırken teğmen tkachev mühimmat tedarik edilmesini istedi.
    saat 01:00 sıralarında mühimmat için birer btr ve bmps tepeye doğru yavaşça çıkmaya başladı. ayrıca bir mi-8 tipi helikopter önce tepeye gelip keşif yaptı daha sonra mühimmat ile beraber geri döndü. 9. bölük ihtiyacı olan mühimmatı nihayet karşılamıştı.
    9. ve 8. bölük tepeyi tutarlarken, 40. ordu da ikmal yolunu kullanıp ilerlemişti. 40. ordu geçene kadar hava indirme birlikleri mücahitleri tepede tutmakta başarılı olmuşlardı. 8 ocakta paraşütçüler tepeden çekildiler. bu tepe savunmasında sovyetler 6 ölü 28 yaralı vermişlerdi. mücahitlerin ise toplam kaybı 250 idi.

    bu muharebede öldürülen makineli tüfek çavuşu vyacheslav alexandrovich alexandrov ve er andrey melnikov yapmış oldukları büyük fedakarlıklar sayesinde daha sonra sovyet kahramanlık nişanı ile ödüllendirildiler.
    bundan 23 yıl sonra, 2002 yılında 3234 rakımlı tepenin 7,5 km batısında kalan takur ghar'da bu sefer amerikalı denizci ve özel kuvvet askerleri mücahitlere karşı bir zorlu bir mücadele vereceklerdi.
    (bkz: takur ghar muharebesi)
  • heavy metal grubu sabaton'un 3234. tepede yaşanılanlar için yazılan muhteşem bir şarkısı da vardır.
    sabaton-hill 3234
  • sovyetler'in vietnam'ı olarak adlandırılan afganistan 1979 yılında afgan hükümetinin isteği üzerine, islamcı muhalif savaşçılarla mücadele etmek için sovyetler birliği tarafından işgal edilmişti. ilerleyen tarihlerde bir tarafı dağlık bir tarafı çorak bu ele geçirilemeyen topraklarda gerilla taktiği ile hareket eden mücahitler adeta et yiyen bir kurt gibi yavaş yavaş sovyetleri eritmeye başlamıştı.
    afgan mücahitler 1981 yılına gelindiğinde, yükseklikleri 3000 ila 5000 metreye kadar değişen, üzeri seyrek çam ağaçlarıyla kaplı, yüksek dağlarla çevrili gardez ile host arasındaki yol üzerine kamplar ve tahkimatlar kurarak geçişi engelledi. mücahitlerin bu hamlesi sovyet tarafında büyük endişe uyandırdı zira host kentinde sovyet ve afgan dost birlikleri bulunmaktaydı. bu nedenle yolun kesinlikle sürekli açık ve güvenli olması, host'da bulunan dost kuvvetlere erzak ile cephane temin edilmesi gerekmekteydi. sovyet başkanı mihail gorbaçov 1986 yılının şubat ayında sovyet askerlerinin afganistan'dan çekileceğini açıklamasına kadar host'daki birlikler havadan ikmal desteği ile ayakta durmaya çalışıyordu. havadan ikmalin zar zor yapılması ve çekilme açıklamasının ardından host içerisindeki sovyet birimlerinin ya zorlayarak ya da teslim olarak kentten çekilecekleri açıktı ama mücahitlere teslim olup, onlara büyük bir zafer vermektense savaşarak ölüm onlar için daha onur vericiydi.
    magistral operasyonu
hesabın var mı? giriş yap