4 ağustos 2013

• anneannemi kaybettiğimiz gün...
  onunla birlikte, benim de çocukluğumu gömdükleri gün.
  
  bundan böyle, benim için tüm fesleğenler anneanne kokar...
  kemal sunal filmleri artık anneanne anısına izlenir, kahkahaları hep akla gelir.
  sütlü türk kahvesi onsuz nasıl yapılır da içilir, henüz bilmiyorum. içim nasıl cızzzzz edecek, kestiremiyorum.
  
  sesin kulaklarımda çınlıyor, adımı zikredişin, gülüşün...
  bana son öğüdünü verip de sessizliğe gömülüşün...
  
  son anda bile kulağına fısıldadığım gibi:
  "seni çok seviyorum, biliyorsun değil mi?"
  
  (bkz: #23123854)
• unutulmadın...
  
  senin için fesleğen aldım eve geçen gün. sensiz çok yaşamadı ama.
  
  her hafta kilolarca yem alıyorum sonra kuşlarımıza. ofiste camımın önü çok müsait, çok geniş, orayı yemsiz bırakmıyorum. alıştılar artık gelip kendileri bile istiyor, kaçmıyorlar, evcilleştiler resmen :) görüyorsundur gerçi, öyle tatlılar ki... kumrular, güvercinler, minnak serçeler...
  
  sonraaa, ailede bebek olarak bırakıp gittiklerin okula başladı. senden sonra batuhan'ın ayaz'ı doğdu hem. ailenin en küçüğü şu anda o :)
  
  öyle zamanlar oluyor ki, bir sorun içinden çıkılmaz gibi geldiğinde seni düşünüyorum. senin gücün, direncin, yıkılmazlığın, kudretin bana feyz oluyor. "sen hüsniye hanım'ın torunusun"diye hatırlatıyorum kendime. silkelenip kendime geliyorum. ben mi? öğüdünü unutmadım ama ben aynıyım, gülümsemem hiç düşmüyor yüzümden, hala komiğim, bir de deliyim.
  
  seni çok özledim, koklayıp öpmek isterdim...
• bu sabah da sokak kuşlarına -senin kuşlarına, artık benim kuşlarıma- yemlerini verdim.
  sonra işe gittim, odamdaki fesleğenimi sevdim, suladım. sanki senmişsin gibi kokladım.
  
  çok özledim anneanne...
• üç yıl geçti.
  yoksun ama hep varsın.
  
  özledim...
• hayatta tanıdığım en asil, en güçlü, en dirayetli, en çalışkan ve fedakar kadındın sen, canımdın...
  
  kuşlara bakarken, bana uzaklardan gülümsediğini hissediyorum.
  fesleğenleri sen diye kokluyorum.
  kahve içerken, keşke olsan da beraber keyif yapsak diye hüzünleniyorum.
  
  öğüdünü unutmadım. kim bilir, belki bir gün...
  
  geride bıraktıkların olarak birlikteyiz, bütünüz. huzurla uyu.
  seni seviyorum, kınalı kuzum benim...
  çok özledim, çok...
• canım....
  
  yine geldi o gün. seni bizden ayıran...
  
  sokaktaki kuşların hala bana emanet, hatta onlara çok sevdiğin kediler de eklendi. beslenmelerini düşünürdün ya hani hasta yatağından kalkamaz halde bile. sen ne tatlıydın, nasıl "insan"dın. her canlı tok olsun isteyen.
  
  fesleğenim bahçede, elimde tespihin olunca sanki yıllarca ona değen elin elimde, sen kalbimde, sen hep ta içimde.
  
  çok özledim anneanne.
  
  hep sevgimle...
  
  not: sensiz sütlü kahvenin tadı yok artık, elim varmıyor, bilesin.
• dile kolay sensiz geçen sekiz sene.
  
  çok özledim.
  
  hem kuşlar da özledi, fesleğenler de...
• çok özledik, unutmadık seni.
  
  bugün ziyaretine geldik. eminim görüyorsun bizi.
• unutmadım, çok özledim...
  
  sadece buraya yazamadım. yazılıp çizilmese de sana dair içimdeki boşluk baki.