• ilk hatırladığım en son flood'ı çalarlarken çok anlamlı bir şekilde bastıran acayip sağanak. izlediğim çok sayıda konser arasında ilk üçtedir herhalde performans açısından.

    ama ben tarihi 7 ekim olarak hatırlıyorum. yıllardır öyle hatırlıyorum. belleğimde bir zaman kayması oldu şimdi. yıllardır yanlış mı hatırlıyormuşum?
  • 10 sene önce katıldığım, hayatımda yaşadığım en önemli tecrübelerden bir tanesi.

    flood un akışını, yağmurun yağışını unutamıyorum.

    herkesten önce sahne önüne israillileri yığan o şerefsiz organizatörler, sürekli ettiğim beddualar neticesinde fena bir noktadadır sanırım. sabah 10da sıraya girmiştim ben, sırf en önde olayım diye. ahlaksızlar.
  • gitaristlerinin bir saniye bile perdelere bakmadan çalmasını asla unutamayacağım
    muhteşem konser. bir de danny carey insan değil.
  • hayatimin en büyük pişmanlıklarindan biri olan konser. bütün şartlar müsaitti ve ben gitmedim. gençliğim eyvah .
  • ilk duyduğumda 1987 queen afyon konseri tarzı düşündüğüm ama cidden yaşanmış olduğunu öğrendiğim konser.lütfen tekrarlansın bu vaka.
  • hayatimda izledigim en iyi konserdir.
  • hayal mi gördüm orada mıydım artık ayırt edemediğim konser, 11 yıl olmuş.

    ilk şarkı jambi nin şimşek çakan bass ını hala hissediyorum resmen amk.
  • haci oldugum konser.
  • hem çok net hem de başka bir hayat gibi şimdi düşününce. o kadar güzeldi ki. bir sürü de israilli vardı otobüsle gelen. izdiham yaşamıştık kapı açıldığı an. sahne önüne doğru koşmuştuk. konserden önce lacuna coil enjoy the silence çalmıştı mekanda bunu bile hatırlıyorum mesela. sonrası tam bir rüya seli.
    maynard ın perdelerin arkasından şişeden içme gölgeleri, yağmur duası etmiş gibi “cause ı’m praying for rain” diyip yağmurun başlaması, konser bitişi sırılsıklam oluş...
    başkaydı o gün, başka.
  • bu konsere sevgili karımla, bundan tam 12 sene sonra 27 ekim 2019 tool houston konserine ise kızımla birlikte gittim, ne mutlu bana...
hesabın var mı? giriş yap