• o isikli yildizlar yok mu hala ıstiklal'e gidince bize maziyi hatirlatan o yildizlar. o yildizlarin ustunde de selocanli turkcell reklami olmali tabii, yilbasindan once alisveris yapilmaya gidilmis. kar yagiyor, kalabalik ama insanlar bir birine carpmiyor. arap turistler vara vara diye cocuk kovalamiyor, sonra tramvay agaclarin arasindan yavasca geliyor, farlari acik. daha sonra yukari dogru cikiyorsun, kizilkayalar var, hemen 2 tane islak atiyim diyorsun sonra dolmusa gecerim ya da akm onunden otobuslere... kizilkayalar'a geldiginde bu adamlar gezi'de bize hamburger vermedi demiyorsun, otobuste bu soforler bizi sopayla kovaladi demiyorsun, biniyorsun kirmizi beyaz korukluye geliyorsun eve, yilbasi programinda huysuz virjin varmis, hadi bakalim...

    edit: cadde patates oldu, ne kasmışım yazarken. püü
  • özlemin resmidir.

    diagon yolu gibi caddeydi gothamın arka sokaklarına çevirdiler amk.
  • o an, birilerine, o halis beyoğlu hanımefendilerinin, beyefendilerinin arz-ı endam ettiği zamanlar için "ahh" çektirdi belki de bu kare. neredeydi değil mi o eski beyoğlu?

    ve şu an, bizlere, 8 ocak 2002 için "ahh" çektirdi bu kare. e haklıyız abi. haklıyız çünkü biz istiklal caddesi'ni böyle gördük. asfalt döktükleri yetmedi, kan döktüler!

    bence şu anda da şiir gibi. şiir dediysem, öyle turgut uyar dizeleri gibi değil. karanlık, korkunç, siyah bir edgar allan poe dizesi bu abi!

    sahi, neredeydi o eski beyoğlu?

    edit: solan linkler yeşerdi.
  • sabah sabah beni hüzünlendiren fotoğraf.

    çok kar yağdığı için evde mahsur kalmıştık o günlerde. sonra "amaaan nolcak ya" diyerek çocukluk arkadaşımla beraber barcelona pastanesine gidip çilekli tart almıştık, kaç kere düşme tehlikesi geçirdiğimizi, gülme krizlerimizi eve gelip kutuyu açınca tartların tepetaklak halini hatırladım.

    sonra da istiklal caddesinin 90'lı yıllardaki halini hatırladım. içim buruldu, üzüldüm yine...
  • bugünlerde, demirin tuncuna insanın da piçine kaldığımızı farkettiren fotoğraftır.
  • akp döneminde çekilmemiştir.
  • beni dershaneye gittiğim günlere döndürmüş, hüzünlere gark ettirmiş fotoğraftır.

    (bkz: biz büyüdük de kirlendi dünya)
  • içimden bir şeyler koparıp götüren fotoğraftır. güzel günlere olan hasretimi hissettirmiştir.
  • terörün bitme noktasında olduğu günlerdi. cidden özleyeceğim aklıma gelmezdi. çok daha huzurluyduk. taksim bizim için haftasonu gidilecek en güzel yerlerden biriydi.
  • canim ülkemin yaptigi en hatali tercihten 63 gun sonra çekilmis resimdir. ah ne de güzeldi taksim, istiklal o zamanlar. bir sonun baslangicidir o fotograf aslinda.

    edit. 10 ay önce cekilmis fotograftir. secimin 6 kasim degil 3 kasimda yapildigini ve neredeyse on ay oncesi oldugunu hatirlatan sayin @banyodayken celme takan sabun ' a tesekurlerimi bir borç bilirim.
    (blame 1 bottle of yesil efe raki)
    another edit: diger bir correction icin ise @kelebekler gibi bir ki uc 'e de tesekkur ederim. ayrica @apartman teyze ve @prdeay sizlerede tesekkur ederim.
hesabın var mı? giriş yap