• son zamanlarda çok fazla duymaya başladığım söz. izmir'in 90 dakika içindeki aktarmalar ücretsiz düsturuna çomak sokmaya ant içmiş kişilerin en sevdikleri söz. her izban, metro çıkışında bekleyenleri görünce, aha şimdi yine o bildik soruyu duyacağız diyorum.

    normal şartlarda, kartında bakiye olmayan bir çok kişi için de kartımı okuturum. zorla elime tutuşturulmadıkça da para da kabul etmem. çünkü, dünyanın bin bir türlü hali var. açık kent kart bayii bulunamayacak saatler olabilir, benim de başıma gelebilir.

    ama bu beleşçi pezevenklerden nefret ediyorum. janti kıyafetler, makyajlar belli ki eğlenmeye çıkılmış, sonra "90 dakikan var mı abi".
  • akabinde iyi bir futbol maçı izleme teklifi geleceğini düşündürten soru.
  • bir izmir klasigidir. 1 liran varmıdan sonra insan yadırgamıyor
  • bu soruya tepki göstermenin kötülükle ilgisi yoktur. hakla, hukukla, kuralla ilgisi vardır. ihtiyacı olana parasını verir basarım, gerekliyse izmir kart da alır veririm, ama yolsuzluğa ortak olmam.

    sonra hergün gözümün önünde dönen dalaverelere, söylenen yalanlara, çalınan vergilere tepki göstermeye hakkım kalmaz. olay bundan ibaret.
  • cevabında adam seçtiğim sorudur. adam çok cinsiyetçi oldu, insan diyelim. gerçekten izmirimkartını unuttuğunu veya ihtiyacı olduğunu düşünürsem aktarmasını yaparım, sonuçta 90 dakika içerisinde sınırlı aktarma hakkım yok, sınırsız. ancak baktım beni kesiyor, uyanıklık yapıyor, hayır demem genelde 3-5 kart kullandım der geçerim.
hesabın var mı? giriş yap