çiğdem sezer

• 1960 trabzon doğumlu şair, yazar, eleştirmen. genelde kadın merkezli yazı-eleştirileriyle dergilerde dikkat çeker. yayımlanmış beş şiir kitabı bulunmakta:
  
  kanadı atlas kuşlar (1991)
  çılgın su (1993)
  kapalı gişe hüzünler (1996)
  bir şehrin hatıra fotoğraflarından (1998)
  dünya tutulması (2005)
  
  en son dünya tutulması ile 2006 ceyhun atuf kansu şiir ödülünü almıştır.
• en son "kalbimin kuzey kapısı trabzon" adlı kitabı heyamola yayınevi tarafından basılmıştır. kitabın arkasında ki yazıdan,
  "ilk adımlarımı atıp ilk sözcüklerimi söylediğim arafilboy’u, okumayı, yazmayı öğrendiğim zeytinlik’i ilk oyunlarımı oynadığım hacıkasım’ı, babamın ve annemin hatıraları ile yaşamaya devam eden çömlekçi’yi, çimenlerinde yuvarlandığım boztepe’yi, atatürk’ün el ayak izlerini taşıyan soğuksu’yu, denize, gemilere bakıp, öteleri düşündüğüm ganita’yı, ayasofya’yı, faroz’u, kıvır kıvır uzayıp giden zigana geçidi’ni, köpük köpük çağlayanları, dağları saran komarları ve zifin çiçeklerini, karayemişleri, denizi, balıkçıları ve martıları düşünüyor, “onlar olmasaydı, ben kim olurdum?” sorusunu aklıma bile getirmiyorum."
  
  derken trabzonlu olmayı kısaca özetlemiş olan yazar.
• (bkz: aşklar ve baharatlar)
• geçtiğimiz dönemde hacettepe üniversitesi türkçe topluluğu bünyesinde yapılan bir etkinliğe buket uzuner'in katılmaması üzerine gelen tatlı insan.
  
  sümbülteber adlı bir de güzel şiiri var.
• kendisine kırmızı patik hediye edilince mutluluktan havaya uçan yazar. yemek masasında sandalyeye çıkıp zıpladığı olmuştur.
  
  ''güzel annenin güzel arıcığına ışıklı bir gelecek dileğiyle'' imzaladığı aşklar ve baharatlar adlı romanı, çok sevdiğim kitaplar arasındadır. yepyeni kitaplarını beklemekteyiz.
• ....
  burası dünya, tekin bir yer değildir
  çekip gitmekle gitmemek arası
  kalmanın bin bir yaması, söküğü ve
  oyuğu
  ve kanlı bir bulutu
  giyip çıkarmaması
  burası dünya, acının ucuna bucağına
  varmanın yol haritası
  ....
  sümbülteber şiirinden alıntıladığım bu dizelerin sahibi şair kadın. sıkı kadın...
• "işkenceyle öldürdüğü çocuğun arama çalışmalarına katılan 'aile dostu' gibisiniz bayım" demistir soma'yla ilgili.
• kalbimin kuzey kapısı trabzon adlı enfes kitabıyla^* tanpınar'ın "bir şehri sevmek aşka sebep aramaktır" sözünü doğrulayan şâir ablamız.
• kalbim buna ağlıyor şiiriyle nefes keser, tamamını buraya bırakmazsam içim rahat etmez.
  
  fincana damlıyor perdedeki gözyaşları
  belgin doruk çıkıyor falında bir küçücük hanımefendi
  bile değilsin içinde bir sokak kadını
  afiş yapıştırıyor geceye açık saçık
  şarkılar söylüyor gölgesiyle sevişiyor
  çekirdek cehenneminde kırmızı bir leke
  takma kirpiklerin düşüyor gülüyorsun
  sen gülüyorsun dünyanın kalbi hızlanıyor
  kendinden geçiyorsun biliyorum
  geçerken içime değiyorsun
  perdede bir sokak adını sen koyuyorsun
  kumrular ve karanfil ve bordo
  vişne tadı damağında
  içime eziliyorsun
  bir sokağı alır gibi alıyorsun
  bir adamı koynuna
  öyle ıslak ve kederli ve güvenilmez
  bir sokak işte çıkı.p gidecek caddenin birine açılacak
  perdede bir pencere açılıyor bir kapı gıcırdıyor bir adam esniyor
  sen kat kat soyuyorsun sevgilini düşler düşüşler içinde
  bir tutam ot uçurumun kalbinde, tutunuyorsun
  ö.perken ısıran biri oluyor dünya dudağın kanıyor dilinle siliyorsun
  
  telesekreterde bir filmden kalma sözler:
  "sen aradığım her şeysin"
  oysa kimseyi ve hiçbir şeyi
  aramıyorsun bin yıl oldu
  öylece bakıyorsun içine
  "açık hava sinemaları giderek azalıyor"
  diyor gazozcu çocuk, "kalbim buna ağlıyor"
  sen o çocuğu bir fotoğraftan anımsıyorsun
  insan en büyük yalanı kendine söylüyor
  böyle mırıldanıyorsun
  
  "ben kendimden çıkalı çok oldu beni yanlış hatırlıyorsun"
  
  şimdi bir ad bulmalıyım sevgilime ve kendime
  begonyalı evler fesleğenler ve bahçeler içinde bir film
  gibi geçmeliyiz kimseler çıkmamalı önümüze
  ölesiye sevişmeliyiz içimizdeki çekirdek
  patlamadan önce
  
  uslu dur orda kal sus
  ediz hun gibi biri düşsün kısmetine
  diye şans dilerken geçmişin
  arıza bir adam girsin de çıkmasın kalbine
  
  eksik zamanlar bunlar biliyorsun
  tamammış gibi yaşıyorsun ölüyorsun çürüyen
  et gibi kendini tuzluyorsun
  yara kemiğe işledi ne yapsan boş
  çiçekli pijamasını çıkardı dünya
  giderek ağırlaşan bir ceset kollarında
  aşkını avutuyorsun kalbini çıkarı.p üstüne örtüyorsun
  
  bir gemiye bindirmişsin çocukluğunu
  dalgakıranlar misali evler içinde
  martı tüyleri topluyorsun yastık yapıyorsun uyku tutmuyor
  bir kanat sesiyle uyuyor diğeriyle uyanıyorsun
  "film bitti" diyor makinist "salonu boşaltın"
  aklında son repliği filmin
  "seni her şeyden çok..."
  olmayan aşklardan ayrılıklar kavuşmalar çıkarıyorsun
  
  çocuğum çocukluğum sevgilim
  sen bu masala nasıl da inanıyorsun?
  
  tuzumu emiyor suyumu çekiyor kumumu götüryor
  koynumdaki yara izine gömülüyor
  ishak paşa sarayı'ndan bir kuş düşüyor
  sen o kuşu yükseklerde arıyorsun
  gözlein yanıyor ayakların titriyor ellerin
  dünyaya tutunma telaşında
  kalbindeki ağacın dalını kırıyorsun
  
  "ben kendimden çıkalı çok oldu sen beni bu filmden hatırlıyorsun"
  
  ay battı akşamına oturmuşuz
  gün döndü hanında hanendeler ud ve ney
  öyle kendimizden geçmeler iç içe bir buluta yükselmeler
  hızlı bir tren gibi hayat raylara değer geçer
  biz sevişiriz ay battı akşamında yıldızlar görür
  ve sevişir kapılar kapı tokmakları pencereler
  
  son karede dondurulmuş film gibiyiz
  dudağımızda yarım ö.püşmeler ıslak giysiler üzerimizde
  eşikler boyu üşümeler
  ben sana bakıyorum denize bakar gibi
  bir dalga gibi sen kıyılarıma patlıyorsun
  
  deniz yıldızları topluyoruz suya atıyoruz anneler masal anlatıyor
  çocuklar doğuruyoruz onlarla büyüyoruz yalan söylüyoruz
  kendimize ve herkese ve her şeye
  yanlış duruyoruz o yüzden eksik tüm fotoğraflar
  işte bu yüzden aşktan ve acıdan ölemiyoruz
  bir dağ bir dağa kavuşur nasıl
  bekleye bekleye aynı yerde yaşlı ve yorgun
  bir gölgeye dönüşünceye
  bir dağ bir dağa hep aynı avuntu
  beklemekten ölünceye...
  
  ölürken gözlerine bakıyorum
  ölürken gözlerime bakmalısın
  içimde olmalısın konuşmalısın hiç durmadan
  aynı yalanı çoğalta çoğalta
  ölmek de bir masal işte yaşamak nasılsa...
  
  "ben dünyadan çıkalı çok oldu sen beni bu ölmekten hatırlıyorsun"
  -- çiğdem sezer, denizden geçme hali, 2009, yky --
• dikkat!
  
  tehlikeli ama yasak değildir kırık fay hattında
  oturan şiirde konaklamak
  
  konuk etmek ya da ıtır ve safranı
  kocaman çatlaklar yer edinirken kendine
  genişleyen venlerinizde
  
  ağıtlara bulanmış dilden kaçan bir heceyi
  kucaklamak güpegündüz
  üstsüz girmek söz'ün mahrem sokağına
  
  tehlikeli ama yasak değildir altını kendine
  saklayıp gümüş kolyeler takmak
  sevgilinin gerdanına
  
  ...........................
  böyle daha güzelsiniz
  karalanmış defter yaprağı kokusuyla...