şehevi
-
-
insanda mevcut hayvani arzulardan cinsi istek ve eğilimlerle alakalı durum.
tasavvufi anlamda insanı yoldan çıkartabilecek her türlü hayvani duygu ve duruma da işaret eder. -
"hanım yüzünü örttü. her hareketinde dayanılmaz bir oynaklık ve şehvet vardı. o kadar ki, murat artık yüzde yüz ölüme ait olduğunu bildiği için bizzat ölüm denilen tabii hadisenin bile şehevi hislerle dopdolu korkunç ve insafsız bir şey olduğunu düşündü." kemal tahir - karılar koğuşu
(bkz: şehvani) -
"beni, kirpiklerinin arasından süzüyor, iştahla süzüyor, iştahla burun deliklerini oynatıyor; çehresinde bir oburun, yemeğe başlamadan evvelki aydınlık sevincini keşfediyorum. ağızlığını dişleriyle ısırıyor, bunu şehevi birşeymiş gibi yapıyor."
attilâ ilhan, sokaktaki adam iş kültür 2012 basımı, s. 116
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap