• edip cansever'in her gün pazartesi sendromu yaşadığı hissini veren şiir.

    gece uyku kaçınca okunasıdır.
  • en sevdiğim edip cansever şiirlerinden. kendimizi sevdiklerimizden ve dahası kendimizden bile izole etmeye çalıştığımız şu zamanlarda kil bir torba içinde kıpraşan sabunlar gibi yaşam kutularımızın içinde yine en çok kendimize batarken ziyadesiyle anlam bulduğum şiirlerden. olur da bir gün belki biz de döneriz tekrar dükkanlarımıza, o birbirimize sözler verdiğimiz; gerçeklerin, dudaklarımızın şekerli ıslaklığında ışıl ışıl yapışık sesler çıkardığı dükkanlara.

    ev karanlık kap kaçak iğne üstünde
    karisi çocukları var mi yok mu belli değil
    masa iskemle ocak
    arama öyle şeyleri
    bir sofra bir yaygı
    bir sedir olsun yok mu
    yok o da yok iste
    iğreti bir yaşayış içinde adam
    duvarları yalnızlık yemiş bitirmiş
    gökyüzü üstünde yıldızlar daha üstünde
    kim örtsün damı duvarları kim koysun yerine
    adam bir hiçliğin üstüne uzanmış
    kimseler görmez
    kil bir torba içinde sabunlar kımıldaşır
    sabaha kadar
    adam bıktığını anlayınca hiçlikten
    gelsin pencere gelsin duvar
    gelsin karısı çocukları
    ıslak taşlar sabah işleri
    adam dükkana döner gene
    o gerçek dediğimiz şey ışıl ışıl
    yapışık sesler çıkarır şekerlerin üstünde.
  • edip cansever şiiri.

    farklı bir şiir, değişik bir dünya tasavvuru.
hesabın var mı? giriş yap