şemseddin sivasi

• güzel şiirleri olan mutasavvıf, onlardan biri
  
  vâsıl olmaz kimse hakk’a cümleden dûr olmadan
  kenz açılmaz şol gönülde tâ ki pür-nûr olmadan
  
  sür çıkar ağyârı dilden tâ tecellî ede hakk
  pâdişâh konmaz saraya, hâne mamûr olmadan
  
  hakk cemalin kâbe'sini kıldı âşıklar tavaf
  yerde kâbe, gökyüzünde beyt-i mamûr olmadan
  
  mest olanların kelâmı kendiden gelmez veli
  ya niçin söyler ene’l-hak, kişi mansûr olmadan?
  
  mest olup meydane geldim ta ezelden ta ebed
  içmişem aşkın şarabın âb-ı engûr olmadan
  
  "mûtû kable en temûtû"* sırrına mazhar olan
  haşr-ü neşri bunda gördü nefha-i sûr olmadan
  
  âşıkın çok derdi amma sırrın izhâr eylemez
  söylemesi terk-i edeb çünki destûr olmadan
  
  bir acaîb derde düşmüş tutuşur şemsî müdâm
  hakk'a makbûl olmak ister, halka menfûr olmadan
• sivas'ta meydan camii haziresinde medfundur. kendisi aslen tokatlıdır. halveti dergahına mensuptur. osmanlı-safevi mücadelelerinde sivas'ta kendisine yer tahsis edilmiş, devlet tarafından desteklenmiştir. halefleri daha sonra kadızadelilerle dini konularda münakaşalar içerisine girecektir. kendisi hakkında bir de keramet nakledelim;
  
  zat-ı muhterem bir gün avcuna bir et parçası koymuş. güneşin altında oturuyormuş. sonra güneşe bakarak demiş ki, sen de güneşsin, ben de sen üstten ben alttan şu eti şuracıkta pişirelim demiş. et avcunda pişmiş.
• (bkz: göster cemalin şem'ini)
• şemseddin sivasi'nin "vasıl olmaz kimse hakk'a cümleden dûr olmadan" nutku şerifi, tevhid akidesinin özetidir, demiş büyükler.