10 kasım

• atatürk ün öldügü gün,
  ve birçoklarının aklına sadece geldiği gün
• özal dönemine kadar bütün sinemaların, tiyatroların, restoranların kapalı, ve de içki içmenin yasak olduğu gün. zaten eskiden bir evden ölü çıkınca kırk gün televizyon radyo açılmazmış o evde, komşuları da saygıdan en azından bir hafta televizyonu açmazlar, ya da kısık sesle gizli gizli seyrederlermiş (annemler öyle yaparmış en azından, bizim aile böyle ikiyüzlüdür işte). ah, ne günlermiş.. nerdesin ismet paşam, ekmek karnelerini, şeker kuyruklarını bile özlemle anıyorum bazen inan.
• bizim lisede de dallama bir mudur yardimcisi "10 kasim kutlamalari" tabirini kullanmisti..
  
  10 kasimda dogan cocuklara "ogun" ismi konmasi adettendir, ama bana osric demeyi uygun gormus aile bireyleri..
• son nobet defteri kaydi:
  "-saat 09:05. vefat etmi$lerdir."
  imza: prof. dr. mim kemal oke
• saat 9 u 5 gece
  atam dolmabahce'de
  gozlerini kapamis
  butun dunya aglamıs
  
  doktor doktor kalksana
  lambalari yaksana
  atam elden gidiyor
  caresine baksana
  
  uzun uzun kavaklar
  dokuluyor yapraklar
  ben atama doymadim
  doysun kara topraklar.
  
  10 kasim diyince cogu kisinin aklına gelen siirdir bu. baskada bir sey ogretilmiyor zaten ataturk hakkında.
• anitkabir veya dolmabahce ziyaret edildiginde ataturk cocuklarini gurur dolu bir uzuntuye bogan gun.
• buyuk ataturk'u alip goturen puslu sonbahar gunu... altmi$ucuncu yildonumunde; ona olan sevgi, saygi ve bagliligimiz hicbir gucun yikamayacagi kadar gucludur. nice 78 yillari^* co$kuyla kutlayacak, nice 63 yillari $ukran dolu gozya$larimizla anacak, onu her zaman, her yerde sonsuza dek ya$atacagiz.
• kendimi bildim bileli ayni siirler ayni sarkilar. hatta ayni tv programlari. ortaogrenim hayatim boyunca degismedi ve degisecegini de sanmiyorum.
  
  ama baska seyler degisiyor. belki yasadigimiz zamanin icimizde uyandirdigi bu umitsizlik ile en onemli , en saglam dayanagimiz olan ataturk'e sariliyoruz. her yil milli bayramlar daha bir coskuyla kutlanir, 10 kasimlar daha bir huzun ile gecer oldu. ona sariliyoruz. kalplerimizde yasiyor cunki . nasil bir zamandan nasil bu milleti alninin akiyla cikarttigini hepimiz biliyoruz. belki bunun olmasini bekliyoruz. onun yeniden gelmesini veya onun kadar kararli bir devlet adaminin gelmesini bekliyoruz. ama is bizlere dusuyor... hepimize.
  
  63 yil gecti...10 kasim daki o huzun o kasvet hala ayni . dolmabahce sarayindaki o odanin goruntusu , anitkabir'deki muze deki esyalar hala milyonlarca turk'un gozlerini dolduruyor.
  
  bu gurur dolu gozyaslari akmaya devam edecektir, bir yakinma bir yas gibi gorulmemelidir. ve bu gozyaslari akmaya devam ettikce, bu topraklar guvende olacaktir.
  
  saygiyla ama daha cok sevgiyle aniyoruz kendisini. rahat uyu ...
• simsiyah.
• ataturk'u anlama gunu.