17.31

• şu sıra tiyatro 0.2'de oynanmakta olan oyun. ebru nihan celkan yazmış.
  
  oyuna gitmeden evvel nedendir bilinmez biraz umutsuzdum, pek iyi bir oyun izleyemeyecekmişim gibi geliyordu ama bir yandan da türk yazar, yeni oyun falan diye de önyargılı düşünmemeye çalışıyordum. lakin önyargılarımda pek de haksız değilmişim.
  
  artık aynı şekilde eleştirile eleştirile bayatlamış ve klişe ötesi bir hale gelmiş 'tüketim toplumu', 'modern insan' teraneleri, 'yozlaşmış insanlık', 'kapitalist düzen', 'beyaz yakalılar', 'sistemin çarkları' ve bilumum konunun eleştirisini yapmak istemiş yazar, araya da bir ırak savaşı ekleyivermiş. aslında elindeki malzeme çok iyi ama ortaya çıkan sonuç pek iç açıcı olmamış ne yazık ki. bir kere her şey o kadar yüzeysel ve gerçeklikten uzak gözüküyor ki, oyunun içine girmeniz mümkün olmuyor. oyuncular da oyuna girmenize pek izin vermiyor, inandırıcı değiller, çünkü. sadece komşu vera rolündeki özge keskin iyiydi, rolü oldukça kısa olmasına rağmen en çok kendisini beğendim. karakterinin paranoyak ve ürkek hallerini iyi yansıtmış.
  
  oyun hakkında bilgim olmasa ve oyundaki karakterlerin isimlerini çıkartsak kesinlikle bir türk yazarın elinden çıkmış demezdim, diyenlere de inanmazdım. çeviri bile kokmayacak kadar yapay ve inandırıcılıktan uzak diyaloglarla bezenmiş oyun bir kere.^* küfürler havada uçuşuyor. yanlış anlaşılmasın küfür edilmesine karşı değilim oyunlarda, filmlerde falan ama oyundakiler gereksizce fazlaydı, şiddet duygusunu arttırmak istemiş yazar sanırım ama... ama işte.
  
  kötü bir oyun, hem de çok kötü.