ağlayarak tez yazmak

• çoğu üniversitesinde master tezi yazmak için iki sene verilen bir ülkede, bula bula tez için bir seneden kısa bir süre kopartılabilen bir yeri bulmanın ardından gelen acılar silsilesinin sonuna doğru konumlandırılmış olan halkalarından biridir.
  hele bir de herkese nisanda bitirme süresi verilirken, musarunileyha^*kendisine “ocakta bitecek bu tez” diyen bir danışman buldu ise diğer arkadaşlarının manidar tepkilerine maruz kalacağı için vay haline!
  
  bu şahıs yazın başlar kütüphaneleri didik etmeye diğer gariban arkadaşları gibi.
  "sen ne buldun sen ne buldun" diye birbirine sarkılan bir ortamda hafiften gerilmeye başlayan sinirlerin ortasında kalmaya da başlamıştır tez-zede.
  
  bilgisayarının saçma sapan yerlerinden birbirinden bağımsız, "belki işime yarar" diye düşünülürek alınmış bir takım notlar, alıntılar çıkmaktadır devamlı. "şu dosyaları bir toparlasam güzel olur" diye düşünüp işe koyulduğunda, işin işten çoktan geçmiş olduğunu farkeder.
  
  önce ufak arızalar vermeye başlar.
  bu arızaları zaten aşama aşama anlatır üşenmeden tez basmasi adi altında.
  
  tez fena halde basmaktadır.
  
  eğer bir de elinde bitmeyen bir proje de varsa, herşey sürekli yumurta-kapı ilişkisi içinde yürüyorsa, okula gidip de bilgisayar başına oturduğunda yanına gelenler: "aha tamam bitmiş bu, belli parabellumum, sen akşama sabaha patlarsın, şu bakışlara bak, cinayet sebebin var mı elinde? neler yapacaksın bakalım!" demeye başladı mı, hele hele de giderken "delirirken haber ver de seyretmeye gelelim, kaçmaz bu" diyip de keh keh güldüler mi, tez-zede kıvamına gelmiş demektir.
  
  son nokta, şarabı öne koyup, yana candan birini alıp, eldeki fıstığa bakıp bakıp "booeeeeeüüü açamıyorum ben fıstığın kabuğunuuuuuuuuuuuuu" demektir.
  
  artık tez-zede hazırdır ağlaya ağlaya tez yazmaya.
  
  haydi bakalım gazamız mübarek olsun!
  
  tee şubat ayında ayında gelen edit: foucault sen benim her seyimdin nerelere gittin diye de ağlayabilirmiş insan.
  
  esaslı edit: bunun adı depresyonmuş, normal bir süreç değilmiş. lütfen evde denemeyiniz.
• (bkz: tezi son geceye bırakmak)
• bunun en bilindik örneği; "oh be bitti" diye tezinizi, tez danışmanınıza götürdüğünüz son gün, hocanın "yavrum bunun dipnotunda hata var" gibi siktiriboktan bir şey demesiyle, yaşların göz pınarlarına yürümesi olayıdır ki; başka bir şehirde yaşıyor olmanızdan kaynaklanan bilgisayarsızlık sonucunda, universitenin yanındaki kan emici tez yazan fotokopicide bulursunuz kendinizi. dip notları düzeltmek için sıra beklerken, bir taraftan saatle yarışır, bir taraftan da selpakla gözünüzü ve burnunuzu silersiniz. işte buna ağlayarak tez yazmak diyoruz.
  (bkz: bana oldu da ordan biliyorum)
• kemalettin tuğcu eserleri üzerine tez yazan öğrencinin içine düşebileceği durum.
• tez de dahil olmak uzere hayatta birden fazla seyin yokusa sarmasi ile (misal yukarida deginildigi gibi sevgiliden ayrilmak, isinden olmak, parasiz kalmak, aileyle kapismak gibi) "bari bunlarin bir tanesini halledeyim" diyen gencin arada aglama molalari vererek tezini yazmasi halidir. hayatin daha ileri safhalarinda gaz verici bir ani olabilir.
  (bkz: seni oldurmeyen sey guclu kilar)
• (bkz: hem ağlarım hem giderim)
• tam şu anda yaptığım şey.üstüne bide insanlar arayıp "hadi oraya buraya şuraya gezmeye!! aa sizin okul bitmedi miiiii?? bizimki geçen hafta bitti! ben tezimi verdim!! hi hi hi hi " diyince dahada böğürerek ağlamak istiorum.
• bu bitirme şeyleri "yeteear huleyynn" diye delirdikten sonra "böhüüeeww ben de yaşıtlarım gibi gezmek koşmak coşmak istiyorum" diye ağlayarak bir an önce bitirmek için kasmak gerektiginden o halde devam ettiğiniz komik durumdur. ^*
• (bkz: teztere)
• zaman zaman notları, kitapları, fotokopileri balkondan aşağı fırlatıp kurtulmayı planlarken "bitiremedim" diye ağlamanın da muhtemel olacağını hatırlayıp hepten sıyırmanıza neden olan delilik hali. arkadaşların "her gün bir sayfa yazsaydın, oooo şimdiyee" hesaplarına karşı çıksanız da gece 3-4 gibi aynı hesabı yaptığınızı farkederek burnunuzu kolunuza silmeye devam edersiniz. "bittiği anda mutluluktan da ağlarım belki" inancı gece 5 gibi falan gelir. "bu kadar kurtuluş planı yapcana bi sayfa daha yazardın" da takibinde.böyle salya sümük devam eder namussuzun yaşattıkları. bu kadar ağlamanın üstüne alt eder zaten sizi, gider uyursunuz bi güzel.