aşkın celladı

• (bkz: love's executioner)
• ...sevgi şımarığı kadındır kimi zaman.
• (bkz: #43821197)
• psikiyatrist irvin d. yalom'un bir kitabı
• okunmasını şiddetle tavsiye ettiğim bir irvin d.yalom kitabıdır.
• 'olabilecekler hakkındaki kehanetlerim gerçekleşti. artık daha fazla umudum kalmadı, artık hiçbir zaman daha fazla tatmin olamayacağım. o yüzde bir şansla yaşayabilirdim. uzun bir süre onunla yaşadım. '
  
  'intiharların aslında çifte cinayetler olduğunu öne süren bir paragrafın satır altlarını kırmızı kalemle çizmişti.'
  
  okuduğunuzda kendinizden çok şey bulacağınız yalom kitabıdır.
• irwin d. yalom, 1989.
  kitap on öyküden oluşuyor. öyküler arası ufak bağlantılar var.
  hangisinin beni daha çok etkilediğini söyleyemiyorum. çünkü beni en çok şaşırtan şey, yazarın düşünceleriydi. yalom hisleri konusunda oldukça filtresiz. hatta belki biraz.. fazla.
  aslında bilmediğim şeyler değildi. göz önünde bulundururdum hep. merak ederdim hatta. düşüncelerin bu kadar apaçık sunulmasından garip, buruk bir keyif aldım. beni doğruluyordu bir yerde.
  
  kitabın son sayfalarına yaklaşırken aklıma yazacak çok şey geldiyse de lafı uzatma niyetinde değilim. güzel kitap. alana ilgisi olanlara tavsiye ederim.
  
  şükür ki tam zamanında "yalom türkiye şubesi" ile tanışma şansına erişmiştim. bunu kendisine söylesem o güzel kahkahalarından birini atıp yok artık derdi muhtemelen.^*
  öylesin. hep öyleydin.
• “… her biri kanadı kırık bir yavru kuştu ve başka bir kanadı kırık kuşa sarılarak uçmaya çabalıyordu. içlerinde boşluk hisseden insanlar hiçbir zaman bir başka eksik insanla birleşerek iyileşemezler. tersine, iki kırık kanatlı kuşun birleşmesi hantal bir uçuşa yol açar. uçmasına yardıma sabır yetmez; er geç birbirlerinden ayrılmalı ve yaraları ayrı ayrı sarılmalıdır.”
• "gördüğümüz yaratığın bedensel hatlarını, onun hakkında önceden biçimlendirdiğimiz tüm fikirlerle bir araya toparlarız ve onun zihnimizde oluşturduğumuz tam resminde asıl önemli yer tutan da kesinlikle bu fikirlerdir.
  bunlar sonunda yanakların kıvrımını o denli eksiksiz doldururlar, burun çizgisini o denli keskin bir biçimde izler, sesin tonuyla o denli ahenkle karışırlar ki bu nitelikler artık saydam bir zarftan ibaret kalır.
  ve bir yüzü her görüşümüzde ya da bir sesi her duyuşumuzda, tanıdığımız ve dinlediğimiz şeyler bizim o kişiye ilişkin kendi fikirlerimiz olur. "
  
  irvin d. yalom
  aşkın celladı
  syf:208