• guzel bir edip cansever siiri. yercekimli karanfil kitabinda yayinlanmisti.

    aski duydum mu bir basima kaliyorum
    kasiklarimi ovuyorum bir guzel
    en kucukleri var ya ayak parmaklarimin
    ilk pesin onlari goruyorum.

    bir celik mavisi damar tam da cenemin ustunde
    cogu zaman gun isiginda sectigim
    tip tip atiyor yuzumun kenarciginda
    saclarim kapkalin geliyor elime.

    gunduzun, ama tam gunduzun oluyor bu is
    kirlerim, pis kokularim belliyken iyice
    soluyup dururken, birseyler gecirirken aklimdan
    uzanip kaliyorum ta pencerenin dibinde.

    yukariyi dusunuyorum, bir asagi katta olusumdan
    dort duvar, bir buz dolabi, naylona benzer bir gok
    butun o zehir gibiligi sogumus seylerin
    anliyorum bir ask akimidir dolaniyor ustumde.

    durmadan asklaniyorum ama hep boyle
    karanfiller gibi taze omzum, dizlerim, ayaklarim
    toplanip gidiyor derken o deli fisek sey
    gun gibi parliyor tirnaklarim.
  • edip üstadın vücuduna yazdığı şiir.
  • "aşkın en büyük sakıncalarından biri, kısa bir süre için de olsa, bizi mutlu etme tehlikesi taşımasıdır."

    ~ adam phillips
hesabın var mı? giriş yap