• hikayesi klasik, senaryosu garip bir film olmasına rağmen favorilerim arasında yer alması şaşırtan türk filmi. her sey bir yana bir de şarkısı vardır aşka tövbe isimli metin bükey'in elinden çıkmış olan. birsen armağan söylemiştir.

    "aşka tövbe ettim
    her sey bitti sevgilim
    aşk yalanmış dedim
    unut beni sevgilim"
  • tutulamayacak söz.

    şu dize meseleyi daha iyi anlatacaktır sanırım: "aşka her tövbe edişimizde beşiktaş' tan denize bir taş atsaydık, üsküdar'a yürüyor olurduk"
  • büyük ihtimalle son sahnelere doğru bütçesi erkenden tükenen veya yönetmenin istanbul'da acele bir işi çıkan ve bu yüzden tek bir sahnede tüm karakterlere birer akibet tayin ederek zart diye bitmek zorunda kalan film.

    filmin son sahnesinin garipliği 96 ya da 97 yılında terelelli pictures'ta da işlenmiştir. can barslan "hadi senaristin, yönetmenin gözünden kaçtı, oradaki oyuncular da mı, film ekibi de mı tersliğin farkında değil? hiçbiri mi bilmiyor çektiği filmin ne olduğunu?" demiştir, isabet buyurmuştur.
  • bu tuhaf filmin yaran, mide krampı geçirten son sahnesi için;

    http://www.youtube.com/…t=sp8b202135e58e9407#t=504s
  • selman'ın aslında mübin'in bavulunu alıp gitmediği film. ben de ilk görüşte bavulu da alıyor sanıp gülmüştüm ancak tekrar dikkatli izleyince fark ettim ki kartal tibet'in bavulu basamakta duruyor, selman da onu kartal tibet'e veriyor. zaten trene bindikten sonra el salladığı sahnede de elinde bavul yok.
  • dilimde tövbe nidası
    gönlümde günah hayali
    benim özüm başka sözüm başka
    tövbeme de tövbe yarabbi

    *
  • yaşın geçmesi ve yorgun bir ruh haliyle mümkündür. bir de sağlık sorunları eklendi mi...
  • filmin müthiş son sahnesinin şu saniyesinde http://www.youtube.com/…re=player_detailpage#t=550s görülen abi, aynı zamanda cüneyt arkın'ın meşhur "kan akacak" sahnesindeki repliğini unutan jandarmadır. bakınız : http://alkislarlayasiyorum.com/…erik/127/kan-akacak
  • kerime nadirin roman'ı.
  • bugun beni cok ama cok bedbaht eden film. anlatayim da dinle sozluk.
    hani su onder somer'in kartal tibet'in bavuluna hallendigi meshur sahne vardi ya... filmi cocukken izlemistim, hayal meyal hatirliyordum ama bavul sahnesini sozlukte okumustum. okuduktan sonra hayatim bir daha eskisi gibi olmadi. olmadik yerlerde sahne aklimda canlaniyor, gulmeme engel olamiyordum. bazen umutsuzluga kapilir, depresif dusuncelere suruklenir gibi oldugumda, bavulu aklima getiriyor ve tekrar neseleniyordum. tipki dagestan wedding gibi, hunkar begendi gibi bir etkisi vardi uzerimde bu filmin. ta ki on dakika oncesine kadar...
    demin filmin sonunu izleyeyim de nesemi bulayim dedim. demez olaydim. internetten aradim, buldum ve bir efsanenin cokusune sahit oldum. onder somer bavulu ic etmiyor, trenin merdiveninde duran bavulu kartal tibet'e veriyor. hatta filiz akin ve kartal tibet'in gozlerine yakin cekim yapilan romantik sahnelere katlanabilir ve devamini izlerseniz goreceksiniz ki, ikili gardan ayrilirken kartal tibet egilip yerden bavulu aliyor.
    cok perisanim sozluk, yasama sevincim kalmadi.
hesabın var mı? giriş yap