a feast of friends

• the doors - an american prayer'ın girişinde jim morrison tarafından okunan şiir.
  
  şöyledir:
  
  wow, i'm sick of doubt
  live in the light of certain
  south
  cruel bindings.
  the servants have the power
  dog-men and their mean women
  pulling poor blankets over
  our sailors.
  
  i'm sick of these dour faces
  staring at me from the tv
  tower, i want roses in
  my garden bower; dig?
  royal babies, rubies
  must now replace aborted
  strangers in the mud
  these mutants, blood-meal
  for the plant that's plowed.
  
  they are waiting to take us into
  the severed garden.
  do you know how pale and wanton thrillful
  comes death on a strange hour
  unannounced, unplanned for
  like a scaring over-friendly guest you've
  brought to bed.
  death makes angels of us all
  and gives us wings
  where we had shoulders
  smooth as raven's
  claws.
  
  no more money, no more fancy dress
  this other kingdom seems by far the best
  until it's other jaw reveals incest
  and loose obedience to a vegetable law.
  i will not go
  prefer a feast of friends
  to the giant family
• hüzün yumağı, morrison'ın sesine eşlik edilir, vurguku vurgulu "i will not go prefer a feast of friends to the giant family" denir.
  (bkz: no more fancy dress)
• jim morrison'un nirvanası. tanrıya en yakın olunan an. bi tepeden izlenen boğaz, yüzüne yüzüne vuran yağmur, cigerlerin en dibine çekilen sigara ve düşündüğün bütün hayatın... ve tabii sana eşlik eden morrison.
• tanrım bunu dinlemeyeli ne kadar oldu inan ben unuttum. unutmadıysan hatırlatır mısın? ne kadar çok ağlatır. ne kadar çok gerçektir. ne kadar çok "no more fancy dress"dir. hayatımın mottosudur. jim morrison dirilse, her şeyiyle tapardım dedirtir.
• i will not go demenin ardina kadar acik olan ve kapanmayacak kapisidir bu sarki, bir kapidir evet..dinledikce acar, acilir..
  
  death makes angels of us all
  and gives us wings
  where we had shoulders
  smooth as raven's
  claws...
• bedenin her bir molekulunun ayrı titremesine neden olan ''nerdeyim ben? kimim??'' şeklinde beyni yiyen düşüncelerle savaşmak zorunda bırakan, elde olmadan göz dolduran bir mucize... böyle bir yumru tıkıyor boğazı ve nefes alamıyorsun, işte öyle birşey...
  
  ''do you know how pale and wanton thrillful
  comes death on a strange hour
  unannounced, unplanned for
  like a scaring over friendly guest you've
  brought to bed''
  
  jim morrison
• jim morrison siiri + adagio birlesimi.
• müziği tomaso albinoni'nin adagio'sunun yorumu.
  ve de (bkz: the severed garden)
• doors'un en sevdiğim albümlerinden biri olan an american prayer'ın en iyilerindendir bence.
  
  (bkz: adagio in g minor)
• çalan şarkılar, bize ne renk olduğumuzu söyler. bu şarkı mor. insanın ağzına sıçan cinsten bir mor. provadan çıkıp, kalorifer peteğine yaslanıp, mozart'tan^* dışarıyı seyreylemek... akılda hep o renk, hep o bitiş. ileriye dönük mutlu yıllar bugün itibariyle o kadar karanlık oldu ki, geleceğe hangi ümitle bakacağımızı şaşırdık.