adı aşk bu eziyetin

• 2009-2010 sezonunda kullanımı çok yaygınlaşmış bursaspor sloganı. bursa caddelerinde, direklerde, balkonlarda asılı binlerce bayrağın üzerinde bu slogana rastlamak mümkün. ilaveten camcı isminde bursaspor ile ilgili bir film çekilmiş, o filmin de sloganı olarak bu cümle seçilmiş bulunmakta.
• 2009-2010 sezonu sonrası "adı aşk bu mutluluğun" olarak değiştirilebilecek, bursaspor sloganı.
  http://www.facebook.com/…ideo.php?v=109294405753118
• işlerin pek yolunda gitmediği günlerde -ki bu sevgililer gününe denk gelmiştir- özlüce tesislerinde sahaya inen gönül insanlarının hazırladığı pankart.
  (bkz: seni annem gibi sevdim)
• suat oktay şenocak'ın yönettiği, 3 eylül'de gösterime girecek filmmiş.
• yıldız tilbe'nin dayan yüreğim isimli şarkısının bir mısrası.
  
  (bkz: #2328978)
• suat oktay şenocak'ın yönetmenliğinde çekilen 2010 yapımı film. bursa nilüfer belediyesi'nin katkılarıyla vizyona girdi. ancak ismini tam anlamıyla hak eden bir film olduğunu düşünüyorum, amatör oyunculuklar, sıkıcı ve gereksiz diyaloglar, birbirinden kopuk sahneler ile filmi sonuna kadar izleyebilmek tam bir eziyet. bursaspor aşkıyla gidip izleyecekler için tavsiyem beklentilerini yüksek tutmamaları.
• tribün kültürü ve taraftarlık üzerine çekilmiş ilk uzun metrajlı türk filmi. futbol üzerine filmler çekildi ama taraftar gruplarının yaşamına dokunan bir konu senaryoya alınmamıştı. bursa tribünlerini kovalayan camcı'nın hikayesi. eksiği gediği çok elbette ama teknik olarak incelemeden önce türün ilk örneği olması yönünden dikkate alınmalı. amatör ve doğal. tribün alemine dokunan bir filmin çok cicili bicili oyunculuklarla süslenmesini beklemek işin doğallığını kaçırır. sokaktaki adamın öyküsüdür tribün öyküleri ve sokakta adam gibi oynamıştır bu filmin oyuncuları.
  
  hayatında binlerce defa salaş pub köşelerinde, o son cila birasını dallas bardakla yuvarlarken, masanın karşısında oturan adama; ''adı aşk bu eziyetin'' diyerek kendini anlatmaya çalışan bütün tribüncüler kendinden bir parça bulabilir bu filmde. masanın karşısında bazen ''beni mi? takımını mı? daha çok seviyorsun '' diye sorarak gözyaşı döken bir eş veya sevgili, bazen ''oğlum bu halin gidişi vahim bırak artık şu deplasmanları '' diyen bir ebeveyn, bazen ''harcıyorsun kendini oğlum bu deplasman yollarında'' diyen bir arkadaş olabilir ve hepsine son bira eşliğinde verilen cevap aynıdır; ''adı aşk bu eziyetin''... ben kendi repliklerimi buldum filmde bu nedenle beğendim. bornova bornova'da önünde boş boş dikilip bira içtiğim bakkalı görmüştüm, burda deplasman otobüsünü beraber beklediğim arkadaşlarımı gördüm. ''siz benim ailemsiniz ulan adı aşk bu eziyetin''.
• seni annem gibi sevdim, adı aşk bu eziyetin, aşk laftan anlamaz ki... bursaspor taraftarının özetidir aslında bu söylemler; iç sahada ya da deplasmanda tribündeki insanlar biten 90 dakikaların ardından esas maça, hayat kavgasında yumruk sallamaya başlarlar. çoğu fabrika işçisidir, vardiyalı çalışır. boş vakitlerin geçirildiği mekanlar bir bardak içeceği 10 liraya satan zincir kahveciler, yabancı isimli pub'lar değil; kahvehaneler ya da biranelerdir. bursaspor taraftarının sesi tribunleri her ne kadar inletse de, biten 90 dakikanın ardından herkes tutunamadığı, her daim kaybedeni olduğu hayatına geri döner...