adın kaldı bir ^*

• mustafa celik'in tek siir kitabi.
  akabe yayinlarindan, 1986 yilinda cikmistir.
  
  kitaba adini veren siir;
  adin kaldi bir
  i
  her yöreden bu sefil
  bu sel gibi ayrılık
  yağmur kaldığı yerden yağmaya başlar
  vurur deniz kıyıya kendini parçalar
  bölük bölük saçlarımın üstünden
  gelir geçer bütün kuşlar
  
  martılar
  o deniz fenerleri
  ne elimden tutar
  ne yalnız bırakırlar beni
  
  ii
  yudumlardın ateşini afrikanın
  asyanın gözlerinden ağlardın
  hey ölü deniz
  adın kaldı bir
  
  ne zaman bürünsem yalnızlığını
  kara yılanlar süzülürdü gözlerinden
  mumyalı bu adamlar
  yutkunur gibi gövdeni
  ardına takmış bakışlarımı şimdi
  uzak mevsimlere taşıyor
  
  en zor canım kurşunlanıyor benim
  en çekingen
  sinmiş gibiyim kınıma
  
  bakma sen bir değil birkaç keredir zulum
  bir el ateş etsem yüreğine
  kan damıtır geceden
  
  iii
  işte önündeyim üstüne gölgen düşmüş güllerin
  yüreğimde diken yollar bir elim
  bir elim yeniden aralar perdeleri
  desem seninleyim
  keyfim yerinde desem
  içinden yalnız benim geçtiğim
  acılar dökülür
  
  bekledim
  bir medine sarınsın yüreğim
  bir ulu yar-ı gar
  yürüsün ay doğmadan hasretim yürüsün
  tutunsun şafağın eteklerine
  neden sonra giyinsin gözlerimi
  ağlasın… ağlasın… ağlasın
  bir böyle yanmak düşer
  dayanmak düşer buzlu dağlarında gönlün
  
  belli ki gün ağarıyor
  bir deniz tırmanıyor kıyılarda
  aha gözlerim
  bir deniz ağlıyor
• (bkz: mustafa çelik/@ibisile)