ahkaf suresi

• kur’ân-ı kerîm’in kırk altıncı sûresi.
  
  ahkaf, lugatta “uzun, meyilli ve yüksekçe kum yığını” mânasına gelen hıkfın çoğulu olup, “eğri büğrü kum tepeleri” demektir.
  
  ahkaf sûresi, adını yirmi birinci âyette geçen ahkaf kelimesinden almıştır; “hâ-mîm” ile başlayan ve mushaf’ta ardarda dizilmiş bulunan yedi sûrenin sonuncusudur.
  
  konusu bakımından kendisinden önceki câsiye sûresinin devamı mahiyetinde olan ahkaf sûresindeki âyetleri muhteva yönünden beş grupta mütalaa etmek mümkündür.
  
  ahkaf sûresinde, hz. peygamber’e kavminden gördüğü eza ve cefaya, diğer büyük peygamberler (ülü’l-azm*) gibi katlanması tavsiye edilir.