• ece gamze atıcı’nın “sevdiğini öldürmek bizde aile geleneği” adıyla da bilinen romanı. aile mefhumuna kafa göz dalan, içinden de sapa sağlam çıkan, müthiş bir roman. ben kitap okurken altını çizmekten hiç hoşlanmam. bu kitap yüzünden defter aldım. beğendiğim yerlerini not etmek için… kitap bittiğinde defter de bitti. ana dilimde böyle bir şey okuduğum için mutluyum, gururluyum.

    “insanların büyük çoğunluğu diğerlerinden farklı olduğunu düşünmeye meyillidir. farklı, yalnız ve anlaşılmaz olduğunu düşünmeye... onları bir arada tutan bu aynılıktır. aynı yalnızlık içinde debelenip dururlar. bu insanlara çok farklı olduklarını söyleyerek onların gönüllerini kazanabilirsiniz. ve istediğiniz her şeyi bu yolla yaptırabilirsiniz. geriye kalan tuhaf azınlık ise farklı olmayı bir lanet gibi taşır üzerinde. tek istedikleri, sıradan olduklarını hissetmektir. çünkü ara sıra öyle olduklarını düşünseler de bunu yaşayamazlar. bir tuhaflık onları buna ikna olmaktan alıkoyar. ancak onlara sıradan olduklarını hissettirdiğinizde sakinleşirler. ucube olduklarını unuturlar. içlerinde gizledikleri tüm sevgiyi, beklenmedik ani bir bağlanma duygusu eşliğinde size boca ederler. bunu gizli gizli yapmaya çalışırlar. her şeyi apaçık ortaya döken de bu gizlilik çabasıdır. eğer bu acemiliklerini yüzlerine vurmazsanız, size daha çok bağlanırlar. ilk ilişkilerini sizinle kurmuşçasına, bir anneye, bir yaratıcıya bağlanır gibi bağlanırlar size. sahip olmadıkları ne varsa vermeye çalışarak… çünkü bu insanlar herkes gibi sevmezler. ucubelere has biçimde, yarın ölecekmiş gibi delicesine severler. bu, belki de yarın öleceklerini bilmelerindendir. her ihtimalin herhangi bir ihtimal kadar mümkün olduğunu kalpten bilmelerinden.”
  • roman hakkında şöyle de bir yazı yazılmış. okurken beyin hücrelerimin gıdıklandığını hissettim. helal diyerek bırakıyorum buraya.

    https://www.cumhuriyet.com.tr/…ile-gelenegi-1711877
  • bizde kuşlara yem vermektir. balkonun ya da camın önüne gelip, gagasıyla cama vurmak suretiyle talebini dile getiren kumru olur efenime söyleyeyim güvercin olur, bilimum kuş türüne bulgur takdim edilir. önce ananem, o ölünce dedem; bizde de babam ve ondan sonra da ben.

    şişli etrafında 2 semtte beslenmek isteyen prezentabl kuşlara duyurulur.

    not: yediği yere de ş.çmayan kuşlar tercih sebebidir.
  • bizim çekirdek ailemizim geleneği tüm milli maçların annemle babamın evinde izlenmesidir. bugünkü harika cebelitarık türkiye maçıyla daha da bir keyifli oldu.
  • bana pahalıya patlayan gelenek.
    kızımın ilk dişi düştüğünde, dişini yastığının altına koydurmuştum, aaa bakalım hediye gelecek mi diyerek. sabah uyandığında, dişi sallanmaya başladığında alıp bir kenara koyduğum kaplumbağa küpeleri yastığının altında bulunca mest oldu tabii.
    sevincimiz kısa sürdü ama. daha dişi bile sallanmayan oğlum ne zaman hediye gelecek diye neredeyse dişini sökecekti!
    başlattığım bu aile geleneği yemin ederim deliliğe dönüştü. 4.yılında artık kime ne hediye vereceğimi şaşırdım. geçen gün kızım almış yüzük kutusuna koymuş bana dişini uzatıyor. mecburen o gün aldığım pandalı kalemi yastığının altına koydum. oğlan desen anneanneden arayıp sen şimdiden koy hediyemi diyor…
hesabın var mı? giriş yap