• (bkz: bunalim)
  • doğumdan başlayıp*** çocuğun evlenmesi ile biten ama ebeveyinlerin bunaması ile tekrar başlıyan* sorunlar.
  • ne olduğu paylaşılamayacak tüm sorunlar bu kategoriye girer. aynı zamanda anlamlı bir bahane türetilemediğinde de ortaya çıkar

    dün sınav yapmış olan hoca: olm, dün niye sınava gelmedin?
    dün yatmış öğrenci: ailevi sorunlarım var hocam
  • anlatılmak istenmeyecek veya anlatılamayacak türden sorularla karşılaşınca verilen cevap.
  • yoksa yoktur, varsa da hic bitmezler.
  • sonsuz problemler yumağı.
  • kutsal dokunulmazlıkları bakımından milletvekillerine benzerler. en zor anlarda, konuşulmak istenmeyen durumlarda hızır gibi yetişip insanı kurtarma özellikleri vardır.

    - bugünlerde pek durgunsun ayşe bir sorun mu var?
    - yok bişey, havalardan herhalde.
    - var var. ben anlarım
    - valla yok bişey. yorgunum biraz.
    - aşık mı oldun yoksa?
    - üstüme gelme ayten, ailevi sorunlar işte.
    - .....??? (ölüm sessizliği)
  • annemin güzel bir sözü vardır der ki; ağzının yarasını gösterirsin lakin kıçının yarası herkese açılmaz! bu tam o hesap işte kime,neyi,nasıl anlatacaksın.
  • kendimi bildim bileli uğraştığım, son iki yıldır hayatımı felç eden, güzel olan her şeyi alıp götüren sorunlar. anlatmak istersin, anlatamazsın. aylarca gizledikten sonra farkedilir gözyaşları birileri tarafından ve sorulur. belli etmedin sanarsın ama her hâlinden anlaşılır. anlatırsın ama birileri bir çare bulacak diye değildir bu. maksat az çok rahatlamak, içini dökmektir. anneyle konuşulur, babayla konuşulur, abiyle, ablayla ayrı ayrı konuşulur. bir türlü toparlanamaz aile. arada kalırsın, buna daha çok ağlarsın. "git annene bunu söyle, git abine şunu söyle, git babana öyle de" muhabbetleri o kadar artar ki, aileden biri arayacak diye telefonun sesinden korkarsın. onlar arıyorsa eğer derin bir nefes alıp öyle açarsın telefonu. saatlerce konuştuğun olur, daha doğrusu, saatlerce dinlediğin olur. dinlersin ki belki karşıdaki anlatınca rahatlar azıcık, biraz kini biter. ama bitmiyormuş. yedi kat yabancıyı affedebilen insanlar, en yakınını affedemiyormuş. küçük de olsa umut beslenir ama en sonunda o küçük umut da biter. herkes bir yana dağılır. sonra evlilikten korkmaya başlarsın. karşına çıkan her insanı ister istemez yargılarsın bu şekilde ve güvenemezsin. "annen babana, baban annene bunu yaptıysa, kardeşlerin böyle davrandıysa eloğlu, elkızı ne yapmasın ki" diye düşünürsün ve vazgeçersin. sonuç olarak yine yalnız kalırsın. huzuru filmlerde, alışverişte, kitaplarda ararsın. "her karanlığın sonu aydınlıktır" diye avutursun kendini, devam edersin nefes almaya.
  • fedakarlıkla çözümlenir der büyükler lakin kişisel tecrübem öyle olmadığı yönünde.
    peki büyükler hata mı etmiş, ya da bi b.k bilmiyor muymuş bizim büyükler?
    öyle değil aslında. onların zamanında öyle imiş. onların sorunları öyle çözülebiliyormuş. çünkü onların birçoğu sonradan görme, medeniyetin tüketim tarafını alıp geri kalanından bi'haber insanlar değilmiş. sorunları basit anlaşmazlık düzeyinde kalan şeylermiş. dolayısıyla kendilerinden feda ederek bir şekilde orta yolu buluyorlarmış. biraz bi taraf tamam derken biraz karşı taraf tamam öyle olsun diyormuş. ama bunu trip atmak için değil gerçekten yapıyormuş. hatta trip ne demek bilmiyorlarmış.
    bugünse işler değişti. ınsanların sorunları her şeyden önce kendileriyle. ve kendileri feda edemeyecekleri tek şeyleri. bugün fedakarlık için ahmaklık diyen insanlar var. nefsinin istediği olsun diye feda etmeyecekleri bir değer kalmadı insanlarda. nefisleri tatmin olsun da ne olursa olsuncular türedi. bunun için sevgiyi de emeği de hiçe sayar oldu insanlar. aile bağları yerini menfaat ortaklığında yeniden şekillendirdi. ince sözler ve sahte gülümsemelerle birbirinin yüzünü pak eden kimseler çıkarına muhalif davranışlar görünce zehir saçan yılan gibi tıslamaya başlıyor artık.
    the godfather 2'de mike'ın annesiyle geçen bir sahne vardır. kay'den ayrılınca bir boşluk yaşar ve yaşadığı sıkıntıyı babası olsa nasıl karşılar diye merak eder. konuşmalar tam hatırımda değil ne yazık ki ama şuna benzer:
    -babam çok güçlü bir adamdı. aileyle ilgili sorunlarda nasıl davrandı. nasıl hiçbirimizi kaybetmeden yürüttü?
    annesi: aileyi kaybedemezsin çünkü...
    -zaman değişti anne. zaman değişti.
hesabın var mı? giriş yap