akıllanmak

• (bkz: uslanmak)
• gecmiste, yaparken dogru oldugu dusunulen ya da yasanirken yanlis oldugu farkedilemeyen hadiselerin, belli bir zaman surecinden sonra daha farkli bir acidan degerlendirilerek, aslinda dogru olmadiginin farkedilmesi ve bunlari duzeltmeye gitme asamasidir.
  (bkz: uyanmak)
• ustası vardır bu işin, el almak gerek.
• değişen kişiler ve ortamların etkisiyle sizde de bişiylerin değiştiğine inanmak. aslının pek de olmadığı kendini iyi hissetmek, hafiflemek için karşındakine söyleyip kendini inandıramadığın umut.
• akıllandıgını hissetmek, devaminda cok yanildigini anlamak, sonra yine akillanmak.^*
• değişimdir.
  aynı hatayı ikinci defa yapmayıp farklı hatalar yapmaktır.
• bir insanın akıllandığı an, daha evvel ne kadar aptal olduğunu anladığı andır, diye düşünüyorum.
  
  ama bir insan akıllandığını anladığı anda, buna sevinemez. çünkü bir insanın akıllandığını anladığı an aslında aptal olduğunu anladığı andır.
  
  yani bir insan akıllandığını sandığı an aslında aptal olduğunu anlaması gerekip de anlayamadığı an da olabilir.
  
  ya da belki de anlamıştır da, anlamak istememiştir.
  yahut anlamak istememiş ama yine de anlamıştır.
  
  o da olabilir, o da.
  
  (bkz: aptallık)
• deneyimlerin tutum ve davranışlarda gözlemlenir şekilde kullanılmaya başlanması.
• daha önce yaşanan acı tecrübelere binaen temkinli olmak.
• gecelerin bu kadar uzun yıldızların muazzam güzellikte olduğunu bir manaya sarılmadan öncesi bilmezdim. savrulmuştum dört yana insanken hayat ehli değildim, tutuştum da piştim nihayet sırra erdim.
  
  uslandım.