alışveriş yapan ^*

• bir bertolt brecht şiiri:
  
  yaşlı bir kadınım ben.
  almanya uyandığında
  devlet yardımı azaldı.
  çocuklarım verirlerdi bana
  arada sırada birkaç kuruş,
  ama pek öyle bir şeyler alamıyorum gene de.
  bu yüzden daha az gider oldum
  eskiden her gün alışveriş yaptığım dükkanlara.
  sonra aklımı başıma topladım günün birinde
  ve eski bir müşteri olarak her gün
  gitmeye başladım fırına, manava yeniden.
  ihtiyacım olan şeyleri seçerdim bir bir,
  her zamankinden ne daha çok alırdım, ne daha az,
  peksimetler de koyardım ekmeğin yanına,
  lahananın yanına da pırasa,
  ama hesabı çıkarttıkları vakit çekerdim içimi,
  karıştırıp küçük para kesemi tutuk parmaklarımla,
  yeterince param yok, derdim, başımı sallayarak,
  bunları ödeyecek,
  ve tüm müşterilerin gözleri önünde
  çıkardım dükkandan gene başımı sallayarak.
  ve şöyle diyorum kendi kendime:
  hiçbir şeyi olmayan bizler gibiler
  yiyecek satılan yerlerde görünmezlerse bundan böyle
  hiçbir şeye ihtiyacımız yok sanabilirler,
  ama buraya gelir de hiçbir şey satın alamazsak eğer
  haberleri olur hiç değilse.
  
  çeviri : a. kadir - gülen aktaş