anoice

• japon müzik grubu. altı kişi bunlar. şimdi isimlerini versem mayazaki tsubasa diye ne geçecek eline? çok şey değil, o yüzden geçelim burasını, müziğe gelelim: piyanolu, kemanlı, zaman zaman baya abstract, minimal bir ambient; harold budd etkilenimli. güzel, hoş, cici. üç tane albümleri var; özellikle ilki iyi. diskografileri şöyle:
  
  remmings (2006)
  out of season (2008)
  ruined-hotel sessions (2008)
• son zamanlarda dinlediğim en güzel şey.. neoklasik dehlizlerde groovy etkileşimler, post-rock'a küçük selam çakmalar...
  
  bir girdaba kapılmışçasına içinde kaybolup gitmek, daha da yetmezse yükseklerden yükseklere uçmak için birebir.. ruh yorgunluğu hallerine de en iyi ilaçlardan.. ruhu canlandırmaktan çok, o yorgunluğu zevkli, keyifli bir dinlenme ve huzur haline çeviren cinsten ama..
  
  bir de: grubun elemanlarından piyanist, besteci, ses programcısı yuki murata hanımın films ve home adlı 2 emprovize solo albümü de var..
• böyle de bir şey var: http://www.youtube.com/watch?v=6c9xt2hsqlm
• böyle bol enstrümanla çalıştıkları için olmalı ki güzel şeyler yapan bir grup olmuş kendileri. tokyo menşeili olduğunu da yapıştırırsam konuyu özetlemiş olurum.
  
  çalışmaları çok geniş ayrıca; http://www.fleursy.com/anoice/
  
  (bkz: the black rain) (2012)
• japon bir enstrümantal müzik grubu.
  ripple
• ripple isimli şarkıları çok hoştur.
• japonların enstrümanları kullanma biçimlerine bayılıyorum, acı ve kederi her bir notaya o kadar iyi yansıtıyorlar ki, o kadar içsel ve ezgisel ki.. taşıdığı melodiler vurmadık yer bırakmıyor varlığınızda.
  
  bu grubun "ripple" eseri delip geçer içinizi, gece dinlemeyin derim, zihninizde bir şeylerin üstünü kapatma niyetiniz varsa apacık ortaya döktürür, sabaha kadar sarhoş eder, kendinizi kaybedersiniz..