• (bkz: yevgeni sidikhin)
  • worldwar 2 ends her story begins demişler filmin afişinde gerçekten hakkını vermiş de demişler savaşın öteki yüzünü göstermesi açısından izlenilmeli ayrıca oyunculuklarda mükemmel
  • hikayesini, 2. dünya savaşından yenik çıkmış, hem de büyük bir utançla yenik çıkmış bir ülkenin kadınları üzerinden anlatınca;
    olası tartışmaları da bertaraf etmiş bir film.

    savaş sırasında kadınlara tecavüz, 2. dünya savaşı ile vücut bulmuş bir olay değil elbette; lakin 2. dünya savaşının cephe dışına en fazla taşmış savaş olması belki bu tecavüz olaylarını daha artırdı. savaş sırasında, karşı taraftaki halkın kadınlarına tecavüz etmek, o halkı aşağılamanın bir yolu oldu hep; namusuna düşkün çoğu toplumda, "anasına bacısına edilen küfür”ün, bir suç için hafifletici sebep olması gibi.

    savaşta esir düşen halk ve/veya askerler için geliştirilmiş bir etik kavramı vardır; düşman ile çatışmadığı sürece esir halka ve askerlere zarar verilmez.
    ancak söz konusu kadın olduğunda; tecavüz kaçınılmazdır: bir yandan bir halkı aşağılama sebebi olarak yaratılan algı, diğer yandan savaşan ve bilmem kaç ay "kadınsız" kalmış askerin önlenemez(!) cinsel dürtüleri, bunların önüne geçemeyeceğini(?) bilen üst rütbelilerin, erlerine herhangi bir uyarıda bulunmaması vs vs.

    askerliğin ve savaşın kuralları erkekler tarafından belirlenirken; kendisinin hiç söz hakkı olmadığı bu düzen içerisinde kadınları "ahlaksız" olarak nitelemek kolaycılıktan ötesi değil maalesef.

    film ister istemez halide edip’in vurun kahpeye’sini de hatırlatıyor biraz. bizden - haşa huzurdan - öylesi bir orospu çıkmayacağı için, halide edip sadece kendisine göz koymuş bir düşman askerinden gizli bilgi edinme çabasındaki bir kızı anlatır; kahramanımızın saçının teline zeval gelmemesine rağmen dedikodular yüzünden linç edilir kızımız.

    bu filmde, kadının “hergün 10 adam yerine 1 adam olsun bari”, “bana dokunsunlar da şu yaşlı kadınları rahat bıraksınlar bari” tarzındaki yaklaşımı, vurun kahpeye’deki genç kızımızdan çok farklı değildir.

    almanya, bu filmin kahramanı olan kadın ve diğerlerinden öyle utanmış ki, yaşanmış bu olayları hikayeye dönüştüren kadının isminin saklı tutulmasına karar verilmiş. ne almanların ne de böylesi bir olay yaşanan diğer halkların bundan utanç duyması gerekmiyor; sınırları kadınlar çizmedi, ahlakın tanımını kadınlar yapmadı, kimsenin bu kadınları yargılamaya hakkı yoktur.

    bu filmin hatırlattığı, alman askerlerin tecavüzleri sonucu hamile kalmış genç kadınlar ve onlara yapılan yeni doğan bebeklerini öldürme baskısına karşı çıkan bir kadını anlatan bir fransız filmi daha vardır; bu filmle ikisi güzel bir ikili oluşturur kanaatimce.
    [90’larda çekilmiş olması muhtemel bu filmin ismini ne hatırlayabildim, ne de bulabildim şimdilik; bilahare sonra editleyip eklerim diye umuyorum.]
  • içindeki en etkileyici karakterin film boyunca bir tek kelime etmeyen, sadece gözleyen, o sembolik binada bulunan herkese kültürel bağlamda birkaç insan kadar uzak olan, ve uzaklığı kadar etkileyici bir şarkı ile filme (bence) damgasını vuran moğol piyade olduğu film.
  • sovyet rusya'nın bilinçli şekilde aşağılanması amacı ile çekildiğini düşünmeme neden olan berlin'de geçen bir savaş filmi.
  • (bkz: marta hillers)
  • izlenilesi filmlerden. özellikle de tatlısu komünistlerince.
  • alman halkı tarafından zihinlerinden adeta silinmiş olan olaylar dizisini anlatan film.

    savaşın sadece sürerken değil, bittikten sonra da ne kadar rezil bir şey olduğunu göstermesi açısından da son derece faydalı bir filmdir.

    özellikle içerisinden geçtiğimiz şu dönemi düşünürsek.

    (bkz: sınırlı operasyon bizi tatmin etmez)
  • (bkz: flammen og citronen/@parrhesiaturkiye)
  • hayatimda izledigim en kotu ikinci dunya filmleri arasinda acik ara birinci olan film
hesabın var mı? giriş yap