artı sonsuz

• (bkz: sonsuz)
• bir attila ilhan şiiri;
  
  yağmurun yerden göğe yağdığı
  bu gece yasak bölgedeyim
  büyük çingenelerin çaldığı
  kaçak silahların içindeyim
  sevişmek kapısının kapandığı
  
  bir nabız yoklar ki daima
  hızlı bir nabız yoklar elim
  öpüştüklerim hırsızlama
  çirkin bir ağızda dişlerim
  bir bıçak değer dudağıma
  
  gök yarıldıkça şimşeklerden
  soğuk aynalarda kilitliyim
  tırnaklarımdaki elektrikten
  su gibi erir iliştiklerim
  kıvılcımlar uçar kirpiklerimden
  
  doğumdan öncesini yaşıyorum
  henüz belli olmadı kimliğim
  vücudunu arıyor ruhum
  bir yerde atomun çekirdeğiyim
  bir yerde artı sonsuzum
• istanbul e-5 üzerinde bir kolej. ilginç ismiyle sürekli dikkatimi çeken bir okul. adını kim nasıl koymuş bilmem ama hep aklıma şöyle bir olasılık geliyor:
  -dünret, bişey diycam ama kızma
  -de gülüm...
  -söz mü?
  -söz.
  -bizim müftücan yine sınıfta kalmış. buradan alın diyorlar...
  - buna neden kızayım ki. adam 16 yaşında 11’inci okulundan atıldı. gayet olağan geliyor bana. hatta zaten tahmin ettiğim için bu durumu, sırf bu bebeyi mezun edebilmek için okul açtım. e-5 üstü depoyu okula çevirdim.
  -sen harika bir babasın dünret. adı ne okulun???
  -onu da müftücan bulsun. kendi okulu ne de olsa. müfiii oğlum gel bi.
  -ne var bha bha?
  -oğlum sana okul açtım. adını ne koyacağımı bulamadım. sana soruyorum. ne koyalım?
  -aaaa süpper yha, pavır rencırs koyalım... yok yok benten koyalım.
  -neyincırs??
  -pavır rencırs baba. süper hepsi böyle ciyuvv cuvv...
  -oğlum sen su katılmamış bir salaksın.
  -sensin salak... çelik aynaaaaa
  -ne aynası?
  -daha onu bilmiyorsun. sen daha salaksın. artı bin daha salaksın. artı yüz bin on milyon daha salaksın. artı sonsuz daha salaksın...
  -artı sonsuz.... fena değilmiş.
• kendime güvenim artı sonsuz.