askerlik arkadaşı ^*

• askerde kader birliği yaşadığın ve hayatın boyunca unutamayacağını düşünüp askerlik bittikten sonra yaşamına attığın kararlı format sonrası hemen unuttuğun arkadaş çeşidi.
• vatandasin askerlik gorevini icra ederken tanistigi, egitim yaparken bakistigi, kogusta yellenirken gulustugu, bir selvinin altinda objektiflere birlikte poz verdigi kisi.
• askerliğini bitirmiş biri için askerlik nasıl unutulmaz ve yıllar sonra bir asker sofrasında akla gelirse, asker arkadaşı da öyle unutulmaz.
  illa ki zamanlı zamansız belki de yıllar sonra tam unuttulmuş diye düşünülürken akla gelir en güzel anılar ve arkadaşlar. (bkz: asker anıları)
  tabiy ki sivil hayata geçiş yapıldığı için hayatın sorunları ^* ile uğraşmak zorunda olan insan geçmişi ister istemez geride bırakmak zorundadır. böyle olmasına rahmen asker arkadaşı (gerçekten bir samimiyet varsa) unutulmamaktadır.
• askerlik ortaminin bol kufurlu esintileri arasinda samimi olundugu icin bu insanlarla, gunluk yasamin yapmacik kibarliklarindan bunailndiginda kendileriyle bir telefon gorusmesi yapmak ve insan olmanin verdigi o sevimli dogallik, ciplaklik ile konusabilmek^* sonsuz faydaya sahiptir hakikaten.
• degisik duygularin kaynagi insandir, insanlardir. zira, asker arkadasligi hem sevileni hem sevilmeyeni ile ayirt edilmeyen karisik bir duygu kumesidir. asker ocaginda sivilde asla muhatap olmayacaginiz kisilerin oldugunu dusunseniz bile, birarada yasamanin zorunlulugundan olsa gerek, herbiri ile bir seyler alip/vermissinizdir. kimisini can/ciger, kimisini maganda, kimisini kibirli, kimisini sut cocugu, kimisini saf, kimisini yalaka ya da nefret odagi haline getirebilirsiniz. lakin, her sey, o teskere denen ozgurluk kagidini elinize aldiginizda sona erer. geriye ne kalir? elbette ki anilar. bu anilari dolduranlarsa siralamaya tabii tutuluarak en sevilenden en sevilmeyene dogru belleklere kaydedilmislerden olusur. bu karisik duygulardan oturu, askerligini yapmis olan her insan bilir ki, askerlik sonrasi o en nefret edilesi bir kasik suda bogulasi kisiler bile gun gelir anilari ihya ederken ozlenebilirler. ve hatta, bir gun alakasiz bir ortamda rastgelindiginde, bir kahvelik sohbet icin hatirlari da gonullerin bir kosesinde rezervlidir. bu enteresan kavusmada eskiden neye/ne icin tepki verildigi neden anlasamadiklari kafalarda hasil olsa da, sadece eski gunlerin anisi yadedilir. bir tuhaf celiskili ozleme halidir, ziyadesiyle.
  
  ancak bunlardan, en fazla 1 tane olur genelde, biri vardir ki asla ve asla hickimse bu insanin yerini tutamaz. cun ki, onunla birlikte sivildeyken yasanilan hayatin en ucra noktalari paylasilmistir. antipatik bulunan askerlere duyulan nefret ve ofkenin veyahut sevilmeyen "sivilde olsa ebesi bellenecek olan" subaylarin ardindan kufurler edilmis, cekistirilmistir. yagmurda/karda/camurda/pitirakta/ayazda/sicakta egitim alanlarinin ya da gazinolarin ayrilmazlari olunmustur; gun olmus bos bir kogusta kafalar cekilmis sigaralar tutturulmus, ranzalarin bir taraflarina hatilarla yasananlarin isimleri ve o bir turlu gelmeyecegi sanilan safaklar kazinmistir. eszamanli nobetler eda edilmis ve belki de, emir/komuta ve kurallara riayet edilmeyip birlikte birkac gun kislanin askeri hapishanesinin havasi solunmustur.
  
  aksamlari telefon kuyruguna birlikte girilen, harcliklar tukenince kardes payi yapilan, carsi izninde beraber takilinilan bu kisi omur billah unutulmaz. ve hatta, terhis aninda, gozyaslari ile birlikte ayrilinir, ugurlanir.
  
  vatan borcundan sonraki sivil hayatin ayrilmazlari arasina giren bu insan askerlik denen kimilerine gore kutsal, kimilerine gore esaret foseptiginin kazandirdigi birkac seyden biridir iste.
• (bkz: silah arkada$i)
• gecenin bir yarısında mr odasının kapısında karşılaşılınca hat safhada şaşırılan güzel arkadaş. mutlaka yemiş içmişlik vardır bir defa. isim unutulmuştur ama muhabbet asla unutulmaz. sarılınır koklaşılır eski günlerden dem vurulur ve hikaye akar.
• sabaha kadar beraber çalışmaya müteakip 1 saat sonraki koğuş kalka maruz kalmamak için göt donduran şubede masaya kafayı koyup bir parka altında uyuduğundur. bademciklerin bilardo topu kadar olduğunda ve revirden "geçer o" şeklinde psikolojik tedaviyle döndüğünde dışardan gizlice soktuğu antibiyotiği getirip verendir. nöbet değişiminde çelik yeleği giymene yardım eden, nöbetçi subay hakkında tüyolar verendir. 3000 metre koşarken gaz veren, bırakacağın anda arkandan iten, sayesinde çarşıya çıktığındır. öyledir işte, maskeli balo'da maske takmayanlardan seçilir, insanlığını kaybetmeyenlerden; başkadır.
• karsilikli olarak birbirinin akil sagligina mukayyet olan arkadaslardir bunlar. oyle sacma kosullarda, oyle mantiksizliklara ve haksizliklara birlikte maruz kalmislardir ki, ilginc bir bag dogar aralarinda.
  
  (bkz: buricin)
• (bkz: devrem)