asker uğurlamak ^*

• huzunlu bir is.
• atip tutmamak da var...
• asker gonderen her bireyin, kendi askerinin en buyuk oldugunu savunmakta direndigi gurultulu ve bir o kadar da huzunlu aktivite.
• (bkz: en buyuk asker bizim asker)
• eninde veya sonunda mutlaka ağlatan olay.
• gorulebilecek en manyak goruntu sudur: ugurlayanlar ikiserli sira olurlar, sonra karsilikli elele verirler, askere gidecek sahis bu ellere basa basa ilerler, dengede durmaya calisir, bu sekilde otobuse biner...
• bir kısım mal sürüsünün istanbul gibi bir şehrin e-5 gibi can damarı sayılan otoyolunda pervasızca şeritleri kapatıp denyoca arabalardan sarkarak gerçekleştirdikleri gereksizce abartılmış seremoni.bu uğurlama törenlerinde sıkça dile getirilen "bu asker gidecek geri dönecek" sloganından ilham alarak ben de diyorum ki adam olmadan döneceksiniz hiç dönmeyin be eşşek sıpaları ve hatta gidişiniz olsun da dönüşünüz olmasın olamasın be mal sürüsü...
• otobanda 20 km hizla giden gaza gelmis konvoy gruplarinin olusturdugu aktivite.
  maazallah birisi onlerine direksiyon kirar da, kardesim hastaneye karimi yetistiriyorum, doguracak, gibi bir bahaneyle kendini utanmadan savunmaya da kalkarsa ayni grup, ki 20-30 kisiden mutesekkildir, biraraya gelip haddini bilmez sofore meydan dayagi cekmek suretiyle eglencelerine eglence de katabilir.
  
  tehlikelidir. en iyisi evden ugurlamak, cok fazla atraksiyon yaratilmak istenirse asker olacak zatin ardindan bir kova su dokmektir.
• otobüs terminallerinde sürekli karşılaşılan olay..
  
  genelde otobüs terminallerinde asker uğurlayan ailelerin arasında kıyasıya bir rekabet olur. hepsi bir ağızdan "en büyük asker bizim asker" diye bğgırır ve karşı grupların sesini bastırmaya calışır. eğer karşı grupların sesini bastırabilmişlerse, artık kendi askerleri çevredeki ailelerin askerlerden daha büyük olmuştur.
• uğurlanan insan canınızdan çok sevdiğiniz, yaşama sebebiniz ve yaşamınızın her saniyesinde yanınızda bulunmuş bir koruyucu ise günler geceler boyu salya sümük ağlamakla eş değer hadise. "nasıl yani, gitti mi şimdi, yarın da mı gelmeyecek?" gibi denyo sorularla kendini meşgul ediyor, kanlı gözlerle boş odasına bakıyor insan.