at wit's end
-
distance over time albümünün en iyi şarkısı olduğunu düşündüğüm orta ölçekli epik.
bunun gibi geçmiş denemeleri, scarred, trial of tears, endless sacrifice veya the ministry of lost souls gibi şarkılardan kat kat iyi olduğunu düşündüğüm şarkıdır, ki bu kadar büyük konuştum. resmen ilk dinleyişler şok etkisi yarattı.
muhtemelen baya bir süre daha dinledikten sonra scarred için dediklerimden üzüleceğim lakin baya baya harika bir şey bu. özellikle vokaller ve sonundaki fade-out harika bir dokunuş olmuş. petrucci uzun zamandır böyle içli, zorlama olmayan solo atmamıştı.
şarkının sözleri
let me help you, how much longer till you realize?
you're getting worse and it's killing you inside
ı can't break through, do you have to face this on your own?
want to be left alone
don't leave me now, don't leave me now
ı know that it's tearing you apart
don't leave me now, don't leave me now
come alive
you feel ı'm asking too much of you but can't let go
fear breeds the hate and your apathy, empty and hollow
you lost your face, there's no getting through. why shut me out?
frantic, disturbed, filled with misery, can't figure it out
sleepless, worse for wear
staring at the ceiling
ı'm sedated, intoxicated
deafening, deafening
shout it out, shout it out
burning, burning
no way out, no way out
don't leave me now, don't leave me now
ı know that it's tearing you apart
don't leave me now, don't leave me now
come alive
asked me to listen
can't go on to face another day
ı lied, not admitting
what ı lost is still in you
something's missing
you see darkness in my eyes
maculate, there is no cure
playing over to stop pretending
walked inside, it's never ending turn
don't leave me now, don't leave me now
don't leave me now
don't leave me now, don't leave me now
don't leave me now
sözler: james labrie -
bridge kısmısı ve sonrasındaki solo, breaking the illusions ile this is the life hissiyatı bıraktı.
4:57'de başlayıp soloya kadar kısımda labrie'nin vokali ürpertici güzel, istediği kadar efektli olsun.
ı lied, not admitting
what ı lost is still in you
something's missing
you see darkness in my eyes -
tartışmasız distance over time'nin en iyisi.
hemen hemen herkes hem albümün başlığında hem de burada şarkının bütün vurucu ve güzel kısımlarından bahsetmiş.
ama
deafening, deafening
shout it out, shout it out
burning, burning
no way out, no way out
bölümünü bağırarak söyleyen tek ben değilimdir herhalde. -
başlangıç kısmı persefoneun flying sea dragons isimli inrosundan arak gibi geldi.
-
dt’nin ilk dinleyişte etkileyen nadir parçalarından. albümün açık ara en iyisi olduğunu söylememe gerek yok, şarkı son yıllarda çıkanların en iyisi.
-
günlerdir 4:44 sn'den sonra beni mahvetmiş şarkı. dream theater'ın progressive farkı.
-
dream theaterın bomba gibi geri döndüğü albümü distance over time ın daha şimdiden gözümde efsaneleşmiş şarkısı.
-
hele sonunda prova stüdyosunun önünden geçiyormuş gibi kısım var ya... benim en çok orada tüylerim diken diken oluyor.
şaheser. nesiller boyunca dinlenecek müziğin ustalarından. ;) -
ıntrosu itibari ile bizlere images and words'ten başlayarak orta ölçekli bir dream theater özeti yapar bu şarkı.
-
5:43 - 5:49 arasında soldan saçma sapan bir hihat duyuluyor. neden ki?
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap