avcunuzdaki kelebek

• ahmet şerif izgören'in kişisel gelişim kategorisinde bir kitabı.
• ahmet şerif izgören'in, okuyucunun kişisel derinliğini arttırıcı pek çok öyküden müteşekkil güzel bir kitabı. yazar kitapta sözü; etrafımızda her şeyi para ve başarıya bağlayan bir sistemin olduğuna, oysa değerli olan doğru bir amaç uğruna harcanan çabalardır demeye getiriyor. bu konuda da oldukça başarılı bir eser yaratmış. kitapta, kitaba adını veren ve beni çok etkileyen şöyle bir öykü de geçiyor:
  
  "bir genç kız bilge adamı şaşırtmak istiyor. iki elinin arasına bir
  kelebek koyacak ve bilge adama, 'avucumun içinde bir kelebek var, canlı mı ölümü?' diye soracak. ölü derse kelebeği salıverecek, canlı derse avucunu bastırıp kelebeği öldürecek, bilge adam her ne derse tersini ispat etmiş olacak. kız kapalı tuttuğu ellerini bilgeye doğru uzatıyor: 'avucumun içinde bir kelebek var: canlı mı, ölü mü?'
  bilge adam cevap vermeden önce uzun uzun kızın gözlerinin içine bakıyor ve cevap veriyor: 'canlı da olması, ölü de olması senin ellerinde kızım, senin ellerinde'...
• dünya'da iade garantisi olan ilk kitap. diğer kişisel gelişim kitaplarından farklı olarak izgören'in kendine özgü uslubunu yine ortaya koyuyor. kitabın yazıtipi ford focus'un 1999'da ilk çıkardığı broşürlerindeki yazıtipi ile aynı.
• sanki elime bir saatli maarif takvimi almışım da yapraklarının arkasındaki hikayeleri tek tek okuyormuşum hissi uyandıran insana hiç bir şey katmayan, vakit kaybı, bomboş kitap.hedef kitle ilkokul çocukları ise başarılı sayılabilir.
• ahmet şerif izgören'in odtü'deki gösterisini izlemiştim internetten. anlattığı şeyler aslında öyle çok orjinal şeyler olmamakla beraber, ahmet şerif'in akıcı ve eğlenceli anlatımıyla gayet güzeldi. tek seferde sonuna kadar izlettiriyor kendisini. izlenmesi tavsiye edilir.
• hediye edilebilecek kitaplar listesinde bulunması gereken bir kitaptır. öyle ahım şahım bir aydınlanma beklenilmesin fakat kişisel gelişim kitapları arasında hatırı sayılır bir yeri olmalı.
• ahmet şerif izgören in her okuduğumda sanki ilk defa okuyormuşcasına ilgiyle okuduğum kitabıdır
• diğer kişisel gelişimcilerin "pozitif düşün, çok iste, evrene yolla" vs. akıl vermelerinden sonra şerif izgören daha gerçekçi geldi. kitapta özetle; kendine bir amaç edin, seni hayata bağlayan bu amaçtır diyor.
  
  kitap çerez gibi, çoğunluğu hikayelerden ulaşıyor zaten. en sevdiğim hikaye ise şu oldu:
  
  "baba ve iki küçük çocuğu ormanda gezintiye çıkmışlardı. bir süre yürüdükten sonra çocuklardan biri “baba, çok yoruldum.” dedi. “beni kucağına alır mısın?”
  baba yürümeyi sürdürerek yanıtladı oğlunu;
  “üzgünüm, seni kucağıma alamam.” dedi. “ben de çok yoruldum.”
  çocuk aldığı yanıttan hoşlanmamıştı, bu kez ağlamaya başladı.
  baba tek sözcük söylemeden durdu ve ağaçtan bir dal kesti. dalı bıçakla düzeltti ve oğluna verdi. “al oğlum, sana güzel bir at.” dedi.
  çocuğun gözleri mutlulukla ışıldadı. büyük bir coşkuyla sıçrayarak ata bindi ve atına vurarak evine doğru yürümeye başladı.
  baba kendilerini şaşkınlıkla izleyen kızına döndü bu kez:
  “işte yaşam budur kızım.” dedi.
  “bazen çok yorulduğunda kendini hayata bağlayacak bir şey ararsın.”"
  
  kendim için kenara koyduğum diğer notlardan birkaçı da şu şekilde:
  
  "hayat değerleriniz belirliyse, karar vermeniz kolaylaşmaya başlar."
  
  "bireysel değerleriniz dışında, ortak değerleriniz varsa aile olursunuz."
  
  "hayattaki doyumunuzda ve başarınızda kişiliğiniz, zekanızdan daha önemli bir yer tutar."
  
  "başarısızlık, yeniden ve daha zekice başlama fırsatından başka bir şey değildir."
• bir çırpıda okunabilecek bir ahmet şerif izgören kitabı. okuyan herkes kendinden bir parça bulabilir bence. pişmanlıklarını,tecrübelerini veya keşkelerini gözden geçirebilir. diğer kişisel gelişim kitaplarından farklı bence daha somut ve daha realist. okumaktan keyif aldım.
• bir miktar yanlışımın farkına varmamı sağlamış kitap. ^*
  
  bunca zaman bulunduğum kabın şeklini almış, karşımdaki insan beni nasıl görmek istiyorsa öyle görünmüşüm. kısaca karşımdaki insanın mutluluğuna odaklı bir hayat geçirmişim. kimse beni ben olduğum için sevmemiş belki de, sadece ben onların olmamı istediği kişi olmuşum.