ayşeabla koleji

• bir başka adı başkent koleji olan okul.
• bir de fatos abla koleji var...
• gayet iyi bir okul olmasına rağmen öğrencilerinin yaşıtları tarafından tebessümle karşılanmasına sebebiyet veren eğitim ocağı.
• (bkz: ayse abla ilkokulu)
• aceci ayse teyzenin actigi yıpratmadan beyazlama tekniklerinin ogretildigi kolej. bu okula sadece ayseabla teknik lisesi mezunlarının girmesine izin verilir.
  gercek ayseabla kolejiyse ankaradadir. ilani gorulmus, dumur olunmustur. ilaninda sevgi + sevgi = sevgi yazmaktadir ki abuklugu bir kenara matematik yoksunlugu kokmaktadir. ya sevginin etkisiz eleman oldugunu belirten ince bir espri^* yada hepten salakca bir laf obegidir (bkz: sevgi kelebegi)
• bir zamanlar ankara'da bir kolejin adi idi. hâlâ var mi bilmiyorum. fatosabla seklinde turevleri de mevcut idi.
• (bkz: ayse abla)
• kendine özgü kuralları ve eğitim metodu olan güzide okulumdu. ilkokulda kocatepe'deki binasında başlayan ayşeabla maceram, o güzel eski binanın kocatepe camiine zorunlu olarak satılmasıyla ortaokul yıllarımda balgat yüzüncü yıl semtindeki binada devam etmişti. çok sevdiğimiz, saydığımız, insan gibi insan olan müdürümüz remzi bey vardı başımızda. liseye geçtiğim sene ise çiğdem mahallesinde, gökkuşağı sitesinin karşısındaki modern binaya taşındık, kalp krizinden kaybettiğimiz remzi beyin yerine dilek adında gestapo kılıklı yeni bir müdür eşliğinde.
  
  şimdi geçmişe bakınca, aklımda hep tuhaf anılarla yer etmiş olduğunu görüyorum ayşeabla'nın. öğrencilerin haftasonları atakule'ye ve dreamland'e gitmelerini yasaklayabilecek kadar katı, ama okul radyosu kurup öğlen teneffüslerinde rage against the machine çalınmasına izin verecek kadar da rahat bir okuldu. lise sona gelmiş eşek kadar heriflere okul marşını zorla söyletmeleri ise ayrı bir komediydi gerçekten. (bkz: ayşeabla marşı)
  
  ben liseden mezun olduktan iki sene sonra okulun bes milyon dolara başkent üniversitesine satıldığını öğrendim. yıllarca okuduğum okulla birlikte bütün yaşanmışlıkların da satıldığını hissettim. bir daha ne ziyarete ne de o meşhur spagetti günlerine gitmek gelmedi içimden.
• kolejden çok anaokulunu andıran isimli egitim yuvası.
• ilkokul birden lise sona kadar okudugum, zaman zaman katiligina, disiplinine hayretler icerisinde kalarak uygmak zorunda kaldigim ama su an dusundugumde ne de iyiymis diye andigim, 97 de mezun oldugum okulum.