aynanın önüne bırakılmış

• neden ağladığımı bilmiyorum, diyorsun
  çünkü birşeyler değişiyor içinde
  kendini ikna etmiyor düştüğün boşluk
  bildiklerin başkalaşıyor gözlerinin önünde
  yabancılğı öğreniyorsun
  
  gece söndürür hayalet olmaya yetmeyenlerin ışığını
  güçlü olmaya benden daha çok ihtiyacın var
  çünkü haksız olduğunu
  kalbinin bir yerinde biliyorsun
  gündüzün kepenklerinde duyduğun güven
  çelimsiz gölgelerin fısıldadığı
  küçük sırlarla büyüyorsun
  
  zamanın ve
  aynanın önüne bırakılmış
  kısa bir mektup bu
  belki çok sonra anlayacaksın içindekileri
  
  ama şimdi okuyorsun
  ^**
• tam da şu yeriyle hem şimdinin hem de sonranın "kısa" mektubu olan murathan mungan şiiridir:
  
  "zamanın ve
  aynanın önüne bırakılmış
  kısa bir mektup bu
  belki çok sonra anlayacaksın içindekileri
  ama şimdi okuyorsun"
  
  ^*
• tam gününde, saatinde, şehrinde tanıştığım murathan mungan şiiri.
  
  yeryüzüne bırakılmış en güzel bitki örtüsü bu güzellikteki dizelerin dokunduğu bir kağıt bence.
  
  gerisi boş.
  
  24 saattir ayakta, vücudumdaki kan miktarından çok kahve tükettiğim bir günde tüm solunum yollarıma sevdiğimin kokusunu levha yapmak isterken bu şiirle tanışan dünyanın en şanslı insanıyım.
  
  çünkü yalnızca bir şiir “yalnızca insan” olduğunu öğretebilir.
• bazı şarkıların an’ları var derdim hep. düzeltiyorum; bazı şarkı ve şiirlerin an’ları var. bu şiire rastlamam ise bu an’a nasipmiş. şimdilik okuyorum, belki çok sonra anlayacağım.