ayrılık ayracı

• (bkz: kitap ayracı)
  (bkz: ahmet telli/4)
• asklar, ayriliklar ve ayrılıkların ayraçları üzerine güzel bir ahmet telli şiiri...
  
  ayrilik ayraci
  bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
  bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
  gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi
  ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
  birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
  tam da susuşların birbirine eklendiği yerde
  ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada
  kirletilmemiş bir bulut bile yok artık
  böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda
  yaşadığın kent de sana benziyor gitgide
  ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor
  ya da erteletiyorum biletimi son anda
  uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam
  karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin
  yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık
  fotoğraflarımı yırtıp atıyorum tek tek
  ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi
  eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık
  üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için
  uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara
  kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr
  parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada
  tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı
  ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü
  birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
  tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde
  konuşacak bir şeyler bulamıyorsak günboyu
  derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa
  ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın
  ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını
• "ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada, kirletilmemiş tek bir bulut bile yok" dizesinin üstünde durulması gereken -kalbiniz kirletilmemiş bir bulutsa ve inanıyorsanız bu dünyaya, şaire inat ezberlenilmesi gereken-, sonbaharda daha bir acıtan -üşüyünce yalnızım dememek için ağladıysanız- çok güzel bir diğer ahmet telli şiiri.
• biri biten, diğeri başlayan iki aşkın arasına konur. neticede ikisi de aşktır. murathan mungan'ın dediği gibi; "bir aşk birçok aşktan yapılıyor. ve ayrılınmıyor hiçbir seferinde."
• 'tek bir dize' bulup, onun etrafında dönen şiirler yazanların yanında, her dizesi 'tek bir dize' gibi olan ahmet telli şiiri. her dizesinden alıntı yapasım geliyor benim ya, iz bırakmamak adına zar zor da olsa şu kısmı seçebilirim:
  "...
  kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr
  parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada
  ..."
• eylül şiiri, ayrılık şiiri.
  
  "sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın
  ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını. "
• çok şey anlatan şiir. her an için. her türlü insan ilişkisi için. içinde ayrılık olmayan ilişkiler için bile çok şey anlatan şiir.
• her okuyuşumda bir kalbin karşılıksız mektuplar gibi burkulmasının ne anlama geldiğini düşündüren, kirlenmemiş bir bulut, bir deniz ya da bir rüzgâr, parçalanacağım bir uçurum aramam için beni bilinmez yolculuklara sürükleyen şiir.
  
  hiçbir ayrılık güzel değilken nasıl açıklanabilir ki üşüyünce yalnızım dememek için ağlamanın güzelliği.
  
  evet, hiçbir ayrılık güzel değil. bir şairinde dediği gibi zaten ayrılığın tek iyi tarafı bazen iyi bir şarkı ya da şiire yol açması.
  
  ayrılık mı?
  insan hatası.
• şöyle bir yoruma sahip güzel ve yalnızların olan şiir.
• ahmet telli'nin -ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada, kirletilmemiş tek bir bulut bile yok- diyerek gece gece beni üzmüş şiiri. benim hala umudum vardı oysaki.